_{ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ…}

 

Ασπασία Αρετάκη 

 

 

_{Γιατί ασχοληθήκατε με τα κοινά και γιατί θα πρέπει οι γυναίκες να συμμετέχουν σε αυτά?}

 

Η πορεία μου στα κοινά  ξεκινά από τα γεγονότα της Νομικής και του Πολυτεχνείου του 1973 που επηρέασαν και καθόρισαν την ένταξή μου στο κίνημα και συγκεκριμένα στην Αριστερά. Τα ζητήματα δικαιοσύνης, ισότητας, δημοκρατίας διαμόρφωσαν την προσωπικότητα μου ως φοιτήτρια της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα ως Εκπαιδευτικός. Πάντοτε πίστευα ότι οι γυναίκες οφείλουν να έχουν ενεργό συμμετοχή στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας γενικά και της τοπικής κοινωνίας ειδικά, γιατί μια κοινωνία γίνεται καλύτερη όταν η γυναίκα κατακτά την ισότητα μέσα από τη δράση και την ουσιαστική παρέμβασή της σε θέματα που απασχολούν την ίδια αλλά και όλο τον κόσμο. Άποψή μου είναι ότι η συμμετοχή της γυναίκας στα κοινά μιας δημοκρατικής κοινωνίας είναι προαπαιτούμενο αν θέλουμε να υπάρχει λειτουργική Δημοκρατία. Όμως η συμμετοχή της στα κοινά είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι δείκτης του πόσο ανεπτυγμένη οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά είναι μια χώρα. Επιπλέον αναδεικνύει τις αξίες της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο προτάσσει το λόγο και την αξία σε αντιδιαστολή με την ωμή δύναμη και κατοχυρώνει και εδραιώνει την ευθύνη και την αξιοπρέπεια της γυναίκας στην κοινωνία και για την κοινωνία. Βέβαια πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι αυτό προϋποθέτει να αφιερώνεις το χρόνο σου σε μεγάλο βαθμό εις βάρος πολλές φορές της προσωπικής και οικογενειακής ζωής και χωρίς τη συμπαράσταση και ουσιαστική βοήθεια από τα λοιπά μέλη της οικογένειας είναι δύσκολο να επιτευχθεί και ίσως σ’ αυτό να οφείλεται και η μικρότερη συμμετοχή των γυναικών στα κοινά. Διάβαζα τελευταία ότι ο βαθμός επίτευξης της ισότητας των 2 φύλων στην Ε.Ε. είναι 52%, στη Σουηδία 73,5% και στην Ελλάδα μόλις το 40%. Ο δρόμος λοιπόν είναι μακρύς αλλά όλες οι γυναίκες πρέπει να κατανοήσουν ότι οφείλουν να παλεύουν και να διεκδικούν αν θέλουν η κοινωνία μας ν’ αλλάξει.

 

_{Ποια θέση κατέχετε στη σημερινή διοίκηση?}

 

_{Από το Σεπτέμβριο είμαι Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω το Δήμαρχο Δημήτρη Μπίρμπα για την τιμή που μου έκανε και να δηλώσω ότι από τη μεριά μου θα κάνω ότι είναι δυνατόν για την Δημοκρατική λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου και στόχος μου είναι να λαμβάνονται όσο το δυνατόν ομόφωνες αποφάσεις που θα επιλύσουν προβλήματα της πόλης μας μέσα από ένα γόνιμο και δημιουργικό διάλογο.}

 

Τι έχει πετύχει η σημερινή Διοίκηση και τι ελπίζετε για το μέλλον?

 

_{Το Αιγάλεω είναι μια πόλη της Δυτικής Αθήνας που διαθέτει ένα σημαντικό κοινωνικό εξοπλισμό, χρειάζονται όμως πολλά ακόμη για να γίνει μια σύγχρονη πόλη που να ικανοποιεί τις ανάγκες των κατοίκων της. Η νέα Διοίκηση κάνει μια τεράστια προσπάθεια και με τη βοήθεια των εργαζομένων έχει πετύχει η καθαριότητα της πόλης να βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο, όπως επίσης και οι χώροι πρασίνου. Ευελπιστούμε ότι με την πάροδο του χρόνου η κατάσταση θα βελτιώνεται καθημερινά. Όμως εδώ απαιτείται και η συμμετοχή και συνδρομή όλων των κατοίκων για να έχουν οι Αιγαλεώτες την πόλη που αξίζει. Επίσης καταβάλλονται προσπάθειες για την ομαλή λειτουργία των σχολείων και την όσο γρήγορη επίλυση των προβλημάτων που καθημερινά προκύπτουν. Όμως υπάρχουν και ζητήματα που διχάζουν τους κατοίκους. Για παράδειγμα η Διοίκηση του Δήμου, παρόλο που υπήρχαν αλλεπάλληλες ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου συνάντησε σθεναρή αντίσταση για τη δημιουργία του Παιδικού Σταθμού δίπλα στο Πατινάζ από μια πολύ μικρή μειοψηφία και μια λανθασμένη οικολογική αντίληψη που φέρνει σε αντιπαράθεση την ανάγκη δημιουργίας ενός παιδικού σταθμού και τη διατήρηση του πρασίνου λες και δεν μπορούν αυτά τα δύο να συγκεραστούν και να ικανοποιήσουν και τις δύο πλευρές. Ευτυχώς και ο Δήμαρχος και η Διοίκηση αλλά και όλες οι Δημοτικές Παρατάξεις στο σύνολό τους ενδιαφέρονται αν επιλυθούν χρονίζοντα προβλήματα και πιστεύω ότι στο τέλος της πενταετίας θα έχουμε να επιδείξουμε ένα αξιόλογο έργο σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας και τις απαιτήσεις των καιρών.}