ΑΙΓΑΛΙΩΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ “DREAM TEAM

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

OKYALE

 

 

Στην κορυφαία Επιτροπή για την Αναπτυξιακή Στρατηγική της Ελλάδας την επόμενη δεκαετία, με Επικεφαλής τον Νομπελίστα Οικονομολόγο, καθηγητή του LSE και του Πανεπιστημίου Κύπρου, κ. Χριστόφορο Πισσαρίδη και Αναπληρωτή του τον καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και Γενικό Διευθυντή του ΙΟΒΕ, κ. Νίκο Βέττα, μετέχει ο Αιγαλιώτης Οικονομολόγος, Καθηγητής του YALE, κ. Κωνσταντίνος Αρκολάκης (κεντρική φώτο).

Μπορεί η Επιτροπή να συστάθηκε, όπως γράψαμε τον περασμένο Οκτώβριο, αλλά τα «όπλα» της εμπλουτίστηκαν και επικαιροποιήθηκαν ακόμη περισσότερο πριν λίγες μέρες, μετά την… λαίλαπα του κορωνοϊού, όπου η Ελλάδα αναμένεται να λάβει συνολικά 32 δις ευρώ από το νέο Ταμείο Ανάκαμψης (Recovery Fund) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου θα πρέπει να γίνει η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ποσού.

Τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής είναι εκπρόσωποι φορέων του Δημοσίου και της αγοράς, ενώ κατά περίσταση χρησιμοποιούνται ως σύμβουλοι τεχνοκράτες, για ζητήματα που αφορούν τους θεσμούς της οικονομίας και επιμέρους δεδομένα και κανόνες, αλλά και για την εκπόνηση ειδικών μελετών.

Ειδικότερα, μέλη της με συντονιστικό ρόλο είναι οι Δημήτρης Βαγιανός (καθηγητής στο LSE) και Κωσταντίνος Μεγήρ (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Yale).

 

Στην Επιτροπή συμβάλουν επίσης, με συμβουλευτικό ρόλο, οι παρακάτω ειδικοί, σε θέματα που αφορούν επιμέρους πλευρές, θεσμούς και δεδομένα της ελληνικής οικονομίας:

 

Κωσταντίνος Αρκολάκης (Yale)

Κυριάκος Ανδρέου (Advisory leader - PwC)

Μανόλης Γαλενιανός (London Holloway)

Χρήστος Γκενάκος (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Cambridge)

Svetoslav Danchev (IOBE)

ΑρίστοςΔοξιάδης (Big Pi Ventures)

Νίκος Καραμούζης (Πρόεδρος - Grant Thornton)

Φοίβη Κουντούρη (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Αλέξανδρος Κρητικός (DIW)

Δάφνη Νικολίτσα (Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Διομήδης Σπινέλλης (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Πάνος Τσακλόγλου (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

 

Με βάση τον αρχικό προγραμματισμό, το Σεπτέμβριο του 2020 η επιτροπή πρέπει να παραδώσει την τελική της έκθεση για την αναπτυξιακή στρατηγική.

 

Σε άρθρο από τα PARAPOLITIKA.GR αναφέρονται μεταξύ άλλων:

 

«Η νέα αυτή επιτροπή έχει έναν ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο, να δημιουργήσει ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα για τη χώρα. Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που θα ανταποκρίνεται στις μεγάλες προκλήσεις της επόμενης δεκαετίας, όπως η 4η βιομηχανική επανάσταση, η ψηφιοποίηση της οικονομίας, οι αλλαγές στην αγορά εργασίας και το εκπαιδευτικό σύστημα, η κλιματική αλλαγή, οι εμπορικές εντάσεις και οι νέες προκλήσεις στο διεθνές εμπόριο. Ο στόχος αυτός πλέον εμπλουτίστηκε, με τη δημιουργία ενός οδικού χάρτη για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των 32 δις ευρώ που αναμένεται να λάβει συνολικά η χώρα μας από το νέο Ταμείο Ανάκαμψης (Recovery Fund) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για να γίνει όλο αυτό εφικτό, πρέπει να τεθούν συγκεκριμένες επενδυτικές και μεταρρυθμιστικές προτεραιότητες, να περιγραφούν οι τομείς στους οποίους θα στηριχθεί μακροπρόθεσμα η ανάπτυξη της οικονομίας, να αναλυθεί πως θα κατανεμηθούν τα επόμενα χρόνια οι εθνικοί (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) και οι ευρωπαϊκοί (ΕΣΠΑ) πόροι για επενδύσεις και υποδομές και φυσικά οι πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης έχει εδώ και καιρό τονίσει την ανάγκη να απελευθερωθεί το επιχειρηματικό πνεύμα των Ελλήνων και να υποστηριχθεί η καινοτομία, υποστηρίζοντας πως η Ελλάδα θα πρέπει να «λειτουργήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα ως μία οικονομία προσανατολισμένη στην αγορά».

Πιστεύει πως είναι ανάγκη να ληφθούν μέτρα που προωθούν την επιχειρηματικότητα και ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό, «έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην γίνουν θύματα των μονοπωλίων, αλλά να υπάρξει μία βιώσιμη ανάπτυξη για όλους». Παράλληλα, έχει τονίσει πως οι κυβερνήσεις πρέπει να δημιουργήσουν ένα δίχτυ ασφαλείας για όσους είναι αποκλεισμένοι από την ανάπτυξη, αλλά ταυτόχρονα «πρέπει να επιτραπεί στους επιχειρηματίες να διευθύνουν τις επιχειρήσεις τους».

Θέση του είναι πως πρέπει να δοθεί ώθηση στην καινοτομία, εστιάζοντας στην ανάγκη βελτίωσης της εκπαίδευσης και ειδικότερα στη χρηματοδότηση και την ανεξαρτητοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης…».

 

Όλα τα μέλη της επιτροπής εργάζονται χωρίς αμοιβή.

 

 

 

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΩΣΤΑ ΑΡΚΟΛΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΤΣΗ

 

ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

 

BOD1

 

ΑΝΩΘΕΝ ΦΩΤΟ: Φωτογραφία από την βράβευση του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Ο κ. Κώστας Αρκολάκης, δεύτερος από αριστερά, ενώ στο σχετικό στιγμιότυπο, διακρίνεται – τρίτος από δεξιά – ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Προκόπης Παυλόπουλος.

 

 

Ο Αιγαλιώτης Οικονομολόγος κ. Κώστας Αρκολάκης, για να αναφερθούμε και σε ένα παλαιότερο δημοσίευμα μας, του 2017, ήταν μεταξύ των πέντε διακεκριμένων Ελλήνων Επιστημόνων, που τιμήθηκαν την Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017 – για την εξαιρετική τους επίδοση και προσφορά στους τομείς των βασικών επιστημών, των βιοεπιστημών, των εφαρμοσμένων και των κοινωνικών επιστημών - από το Ίδρυμα Μποδοσάκη, λαμβάνοντας τα βραβεία τους δια χειρός της Αυτού Εξοχότης, του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Προκόπη Παυλόπουλου.

 

 

Ο ΑΙΓΑΛΙΩΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΚΟΛΑΚΗΣ

 

 

ARKOLAKA

 

 

Ο Κώστας Αρκολάκης, 41 ετών σήμερα, είναι Καθηγητής στο περίφημο και κορυφαίο Πανεπιστήμιο YALE των ΗΠΑ.

Ο συμπολίτης μας Κωνσταντίνος Αρκολάκης γεννήθηκε το 1979 στο Αιγάλεω. Πήγε στο 12ο Δημοτικό Αιγάλεω, ακολούθως στο 5ο Γυμνάσιο της πόλης μας και τέλος στο 2ο Γενικό Λύκειο Αιγάλεω, ενώ υπήρξε και αθλητής μπάσκετ του ΜΕΛΑΣ ΑΙΓΑΛΕΩ.

 

…ΤΟΝ ΕΧΑΣΑΝ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

 

ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΕ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

 

Οι σπουδές του ξεκίνησαν στην Θεσσαλονίκη το 1997, όπου φοίτησε στην Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ) και παράλληλα στο Οικονομικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το 2001 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Αριστοτέλειο, όντας υπότροφος του ΙΚΥ τρεις φορές και κατατάχθηκε πρώτος μεταξύ των αποφοίτων του Οικονομικού της ΣΣΑΣ της τάξης του. Ταυτόχρονα, έλαβε προτάσεις με πλήρεις υποτροφίες από διάφορα οικονομικά τμήματα στην Αμερική και την Ευρώπη για να ξεκινήσει τις διδακτορικές του σπουδές. Σε ηλικία 22 ετών επέλεξε να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. Παραιτήθηκε από τη ΣΣΑΣ και συνέχισε ως υπότροφος διδακτορικός φοιτητής στο Πολιτειακό πανεπιστήμιο της Μινεσότα το 2002.

Με το πέρας των διδακτορικών σπουδών του, σε ηλικία 27 ετών, έλαβε προσφορές από διάφορα αμερικάνικα και ευρωπαϊκά τμήματα και τελικά επέλεξε το Πανεπιστήμιο του Γέηλ (Yale) στο Νιου Χέηβεν της πολιτείας του Κονέκτικατ.

Σε ηλικία 33 ετών προήχθη σε αναπληρωτή καθηγητή και σε ηλικία 35 ετών σε τακτικό αναπληρωτή καθηγητή. Η έρευνα του αναλύει ζητήματα διεθνούς οικονομικής και των οικονομικών του χώρου. Πιο συγκεκριμένα, επικεντρώνεται στην κατανόηση της σημασίας του διεθνούς εμπορίου για την οικονομική ευημερία, για το πως η τοπογραφία του χώρου επηρεάζει την οικονομική δραστηριότητα και στο πως το διεθνές εμπόριο επηρεάζει τους οικονομικούς κύκλους.

Έχει δημοσιεύσει τις δουλειές του σε διακεκριμένα επιστημονικά περιοδικά, όπως το American Economic Review, το Journal of Political Economy και το Quarterly Journal of Economics, μεταξύ άλλων. Παράλληλα, έχει παραδώσει διαλέξεις προσκεκλημένος σε πάνω από εκατό διαφορετικά πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα στην Ευρώπη, την Βόρεια και τη Νότια Αμερική, και την Ασία.

Έχει διακριθεί με πολλαπλά ερευνητικά βραβεία και υποτροφίες, μεταξύ των οποίων υποτροφίες από το National Science Foundation των ΗΠΑ και την διακεκριμένη του υποτροφία, CAREER, για νέους επιστήμονες, την μονοετή υποτροφία του Πανεπιστημίου του Πρίνσετον για επισκέπτες καθηγητές Peter B. Kenen. Έχει επίσης διακριθεί με την απονομή της έδρας Henry Kohn για αναπληρωτές καθηγητές από το Πανεπιστήμιο του YALE.

Είναι ερευνητικός εταίρος στο National Bureau of Economic Research των ΗΠΑ, ενώ έχει διατελέσει Επισκέπτης Ερευνητής στα Πανεπιστήμια του Πρίνσετον, του Σικάγο και στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Μιννεάπολης. Επίσης, συμμετέχει στην συντακτική ομάδα του επιστημονικού περιοδικού Economic Theory.

 

 

 

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΑΡΚΟΛΑΚΗ ΣΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

 

ARKOLAKIS1

 

 

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, άρθρο του κ. Κώστα Αρκολάκη, δημοσιεύθηκε (15 Σεπτεμβρίου 2019) στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», το οποίο έχει ως εξής:

 

«Ένα (νέο) ελληνικό οικονομικό θαύμα

Έπειτα από μία δεκαετία καταστροφικής οικονομικής κρίσης η ιδέα ενός οικονομικού θαύματος μοιάζει παράδοξη και μόνο σαν σκέψη. Ήταν όμως η οικονομική πραγματικότητα για πάνω από δύο δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: Η ελληνική οικονομία ήταν η δεύτερη πιο ταχέως αναπτυσσόμενη παγκοσμίως, μετά την Ιαπωνία, και σημείωσε εξαιρετικά οικονομικά μεγέθη σε σχέση με κάθε άλλη παραδοσιακή οικονομία στον παγκόσμιο οικονομικό ιστό.

Όπως φαίνεται στο γράφημα, σε λιγότερο από τρεις δεκαετίες σχεδόν δεκαπλασίασε τον κατά κεφαλήν πλούτο της, πολύ πιο γρήγορα από οικονομίες της Βόρειας και Νότιας Ευρώπης, Βόρειας Αμερικής και Ανατολικής Ασίας. Ένα ελληνικό θαύμα δεν είναι απλά εφικτό· έχει ήδη συμβεί στο παρελθόν. Μπορεί όμως αυτό το θαύμα να επαναληφθεί;

Οι δεκαετίες της εκρηκτικής οικονομικής προόδου (αυτές του 1950 και του 1960) είχαν ως κινητήριους μοχλούς την ελληνική ναυτιλία, την οικοδομική δραστηριότητα, τη βιομηχανοποίηση, τη φρενήρη αστικοποίηση, και την αυξανόμενη ροπή της ελληνικής οικονομίας προς περισσότερες εξαγωγές και ξένες επενδύσεις.

Με την ανάπτυξη να έχει οξύνει, αντί να αμβλύνει, τις κοινωνικές διαφορές, με μια παγκόσμια κρίση στα πρόθυρα, και με την αλλοπρόσαλλη πολιτική της δικτατορίας να οδηγεί σε μια εθνική πανωλεθρία, η ελληνική οικονομία στα μέσα της δεκαετίας του ’70 εισήλθε σε έναν παρατεταμένο κύκλο ισχνής ανάπτυξης, πολιτικών και οικονομικών δυσκολιών.

Η προσχώρησή της στη συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) και η προοπτική ενός κοινού νομίσματος και μιας διεθνοποιημένης κοινής ευρωπαϊκής αγοράς βρήκε την ελληνική οικονομία ασθμαίνουσα, να πειραματίζεται με την προσαρμογή ενός παρωχημένου μοντέλου ανάπτυξης στις επιταγές μιας σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Είμαστε σήμερα εδώ γιατί αυτό το πείραμα απέτυχε. Η διαφθορά του ελληνικού οικονομικού και πολιτικού συστήματος αποκαλύφθηκε σε όλα τα επίπεδα. Η κρίση οδήγησε σε μία σοκαριστική καταβύθιση της οικονομίας: Όπως φαίνεται στο γράφημα, η οικονομική δραστηριότητα στο τέλος του 2016 έπεσε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1990.

Είναι προφανές πια σχεδόν σε όλους: το παλαιό ελληνικό, οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο κατέρρευσε εκ των έσω και είναι ευκαιρία, αν όχι άμεση αναγκαιότητα, για θεμελιώδεις αλλαγές.

Οι Έλληνες οικονομολόγοι του Πανεπιστημίου του Yale καλέσαμε κάποιους από τους πιο διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες να μας απαντήσουν σε αυτό ακριβώς το ερώτημα στις 19 και 20 Σεπτεμβρίου (το συνέδριο συνδιοργανώνουν οι καθηγητές Νικόλαος Μπαρμπέρης, Τζον Γιαννακόπουλος, Πηνελόπη Κουγιανού-Γκόλντμπεργκ και Κώστας Μεγήρ).

Ποιες είναι οι οικονομικές και πολιτικές αλλαγές που θα οδηγούσαν σε ένα καινούργιο ελληνικό οικονομικό θαύμα; Μπορούμε να προτείνουμε συγκεκριμένες πολιτικές που θα εδραιώσουν την ανάπτυξη στις επόμενες δεκαετίες;

Ως επιστήμονες θέλουμε να κάνουμε ξεκάθαρες προτάσεις, που θα μπορούν όχι μόνο να εφαρμοστούν αλλά και προπάντων να ελεγχθούν. Αν οι προτεινόμενες πολιτικές εφαρμοστούν, αξιολογηθούν και δεν επιτύχουν, τότε θα μπορούμε να προτείνουμε συγκεκριμένες διορθωτικές κινήσεις. Αν, πάλι, δεν εφαρμοστούν ενώ θα έχουν καταγραφεί, η πολιτική ηγεσία θα είναι υπόλογη για τη μη εφαρμογή τους.

Πιστεύουμε ότι η συγκυρία για ένα τέτοιο συνέδριο είναι ευνοϊκή. Ο γόρδιος δεσμός του ελληνικού δημόσιου χρέους έχει ξεκινήσει να λύνεται, και σχεδόν το σύνολο των ελληνικών κομμάτων έχει αποδεχθεί την άμεση ανάγκη εφαρμογής εκλογικευμένων οικονομικών πολιτικών. Ελπίζουμε ότι το συνέδριο όχι μόνο θα μετουσιώσει τις διάφορες σκέψεις σε συγκεκριμένες οικονομικές προτάσεις, άλλα και ότι θα αποτελέσει πηγή αισιοδοξίας σε όλους ότι ένα νέο ελληνικό οικονομικό θαύμα είναι εφικτό!».

 

 

NECTΟΚ