Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΙΣΧΥΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΤΟΥΡΚΙΑΣ

 

 

FRONT

 

 

Πλείστα παραδείγματα, στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα επιβεβαιώνουν την παραδοχή, που ο JohnMearsheimer[1] διατύπωσε, «ότι είναι τα χρήματα για την οικονομία, είναι η ισχύς για τις διεθνείς σχέσεις».

 

Προφανώς με γνώμονα την παραπάνω παραδοχή κάθε κράτος ως κύριο μέλημα του ,στο μέτρο βέβαια των δυνατοτήτων του, έχει την αύξηση της ισχύος του ώστε να βελτιώσει συγκριτικά την θέση του στο γεωστρατηγικό [2] περιβάλλον που δρα.

 

Η διατήρηση της ειρήνης που αποτελεί τον διακαή πόθο αλλά και την ευχή κάθε λογικού ανθρώπου, δυστυχώς, δεν επιτυγχάνεται, πάντα, μέσω της συνεννόησης αλλά δια της ισορροπίας ισχύος μεταξύ των αντιτιθέμενων / αντιπάλων μερών ή συμμαχιών.

 

Ο Θουκυδίδης, εξιστορώντας και αναλύοντας τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, στο 5ο Βιβλίο του(Διάλογος των Μηλίων) διατύπωσε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα «...ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του..» (στίχος Ε89)  

 

Η παραπάνω επισήμανση του Θουκυδίδη χαρακτηρίζεται από την διαχρονικότητά της διότι βρίσκει εφαρμογή μεταξύ των κρατών και στις μέρες μας. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι το έργο του Θουκυδίδη αποτελεί αντικείμενο διδασκαλίας στις περισσότερες Σχολές Πολέμου των ισχυρών χωρών του πλανήτη.

 

Το ποσό [3]της ισχύος ενός κράτους είναι σχετικά μετρήσιμο και εξαρτάται από την δυναμική που αναπτύσσουν οι ακόλουθοι παράγοντες : Γεωγραφική θέση, Φυσικοί/Ενεργειακοί πόροι, Ένοπλες Δυνάμεις, Οικονομική ανάπτυξη, Δημογραφική κατάσταση, Βιομηχανικές/Τεχνολογικές δυνατότητες, Συμμαχίες, Ηγεσία.

 

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε την αξία της ισχύος και το πρωτεύοντα ρόλο που παίζει σήμερα και θα παίξει στο μέλλον στη σχέση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

 

Η Τουρκία θεωρεί ότι το κατεχόμενο, εξ αυτής, μέγεθος ισχύος της δίνει το δικαίωμα να λειτουργεί ως περιφερειακός ηγεμόνας στην ευρύτερη περιοχή της Νότιο-Ανατολικής Μεσογείου. Ως εκ του γεγονότος αυτού προβαίνει σε ενέργειες προβολής ισχύος που αφενός αποτελούν κίνδυνο ασφαλείας για τη περιοχή και αφετέρου αμφισβητούν ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας πλήττοντας βάναυσα τα εθνικά συμφέροντα..  

 

Ενέργειες προβολής ισχύος της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου αποτελούν μεταξύ άλλων π.χ οι καθημερινές παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου και παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας καθώς και η ζωτικής σημασίας απόρριψη της συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου-Αιγύπτου.

 

Εκ των βασικότερων επιδιώξεων της Τουρκίας είναι η συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της ΝΑ Μεσογείου μέσα από τη διεκδίκηση μεγαλύτερης ΑΟΖ απ΄αυτήν που της αναλογεί. Ως εκ τούτου με αυτό τον τρόπο, εκτός της Ελλάδας και Κύπρου, έχει θέσει απέναντί της, λόγω αντικρουομένων συμφερόντων, τις χώρες της περιοχής(Ισραήλ-Αίγυπτος), τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Συνεπώς την δεδομένη χρονική στιγμή η διαμορφωμένη κατάσταση ευνοεί τα εθνικά συμφέροντα. 

 

Όπως γίνεται σε όλους αντιληπτό θεμέλιος λίθος, για την επιτυχή αντιμετώπιση της Τουρκικής απειλής, είναι η επίτευξη ισορροπίας ισχύος μεταξύ των δυο χωρών. Συνεπώς η αύξηση της ισχύος της Ελλάδας αποτελεί μονόδρομο για την εξουδετέρωση της ισχύος και της επιρροής της Τουρκίας έναντι των δρώντων στη περιοχή ενδιαφέροντος μας.

 

Η έννοια «Ισχυρή Ελλάδα» πρέπει να αποτελεί τον κυρίαρχο Στρατηγικό Αντικειμενικό Σκοπό της Χώρας (ΣΑΝΣΚ). Προϋπόθεση, για να επιτευχθεί ο εν λόγω ΣΑΝΣΚ είναι η βελτίωση των προαναφερόμενων παραγόντων ισχύος με την εκμετάλλευση, στις σωστές χρονικές ευκαιρίες, του συσχετισμού δυνάμεων και των συγκλινόντων συμφερόντων των δρώντων χωρών στη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.

 

Οι εκάστοτε κυβερνώντες (Ηγέτες) της χώρας με όραμα την «Ισχυρή Ελλάδα» και την στήριξη/συνεργασία των φίλιων χωρών θα πρέπει να υλοποιήσουν ένα σχέδιο που θα έχει ως αποτέλεσμα την υψηλή Οικονομική ανάπτυξη μέσα από την εκμετάλλευση των πλούσιων φυσικών/ενεργειακών πόρων και την βελτίωση των βιομηχανικών/τεχνολογικών δυνατοτήτων(π.χ πολεμική βιομηχανία).Σαφώς και οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι απότοκο της «Ισχυρής Ελλάδας» και τελικά θα αποτελεί τον κύριο αποτρεπτικό παράγοντα των επιβουλών της Τουρκίας παρέχοντας στους ‘Έλληνες πολίτες το αίσθημα της ασφάλειας ώστε αυτός να δημιουργήσει και να ευημερήσει.

 

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα δημιουργήθηκε και επεκτάθηκε ως τα σημερινά της γεωγραφικά όρια μετά από τους αγώνες των προγόνων μας ( Θ. Κολοκοτρώνης κ.α.), εμπνευσμένους πολιτικούς (Ε. Βενιζέλος) αλλά και λόγω της ισορροπίας των μεγάλων δυνάμεων σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή η οποία επέτρεψε αυτή την εξέλιξη. Υφίσταται λοιπόν η υποχρέωση της πολιτείας έναντι του Ελληνικού λαού να διατηρηθεί η εδαφική ακεραιότητα της χώρας(δεν διεκδικούμε δεν παραχωρούμε ούτε μια σπιθαμή). Προς τούτο λοιπόν είναι αναγκαία η δημιουργία μιας Δημοκρατικής «Ισχυρής Ελλάδας», θεμελιωμένης σε ηθικές αξίες και αρχές, όπου θα ευημερούν οι πολίτες της.

 

 

Υποσημειώσεις

 

1.John Joseph Mearsheimer ,Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας στις διεθνείς σχέσεις  ο οποίος ανήκει στη σχολή της ρεαλιστικής σκέψης.

 

2.Η γεωστρατηγική, ως υποσύνολο της γεωπολιτικής, μελετά τους συσχετισμούς δυνάμεων σε διεθνές επίπεδο (παγκόσμιο ή περιφερειακό) και συνδέεται με την έννοια της πολιτικής ισχύος και της εξωτερικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, η γεωστρατηγική αναφέρεται στην πολιτική που έχει ως αντικείμενο γεωγραφικές περιοχές που ενδιαφέρουν το συγκεκριμένο κράτος και επηρεάζουν την ασφάλειά του ή τα εθνικά του συμφέροντα.

 

3. Ποσό, ο αριθμός που δηλώνει ποσότητα.

 

 

 

Βιογραφικό

 

Ο Νίκος Γεωργόπουλος γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λύκειο Αγ. Βαρβάρας (Λ.Α.Β).

 

Μετά την αποφόιτηση του από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων(Μάχιμοι) μεταξύ άλλων έχει υπηρετήσει στις ακόλουθες θέσεις:

 

- Στην Ελληνική Πρεσβεία της Τυνησίας ως Ακόλουθος Άμυνας(με αρμοδιότητα τις χώρες Λιβύη-Αλγερία-Τυνησία).

 

-Στο Αρχηγείο Στόλου ως Διοικητής Μοίρας Αρματαγωγών, Κυβερνήτης Πολεμικών Πλοίων καθώς και σε Φ/Γ–Α/Τ ως Ύπαρχος, Διευθυντής Επιχειρήσεων και Αξκός Ανθυποβρυχιακού πολέμου.

 

- Στη Κύπρο ως Διοικητής Πολεμικών Πλοίων.

 

- Στή Διοίκηση Ναυτικής Εκπαίδευσης ως Διοικητής Ναυτονομίας.

 

-Στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων ως Τμχης των Ναυτικών Επιχειρήσεων και σε άλλες επιτελικές θέσεις των ΓΕ.

 

- Στη Λέσβο ως Διοικητής του Ναυτικού Σταθμού.

 

- Στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου ως εκπαιδευτής στην έδρα Αμυντικού Προσανατολισμού.

 

- Στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων ως Τμχης Ναυτικής εκπαίδευσης και επιτηρητής της 4ης τάξης,  διδάσκοντας παράλληλα το μάθημα της Ναυτικής Τακτικής.

 

Έχει φοιτήσει στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου,στη Σχολή Πολέμου Ναυτικού,στη Σχολή Ακολούθων Άμυνας-Στρατιωτικών-Ναυτικών-Αεροπορικών Ακολούθων, στη Σχολή Αξιωματικών Επιτελών Ναυτικού και στη σχολή Ανθυποβρυχιακού πολέμου.

 

Συμετείχε στην εκπαίδευση και παραλαβή της Φ/Γ Ήπειρος απο τις ΗΠΑ καθώς και σε εκπαιδευτικά σεμινάρια στη Σχολή Πολέμου της Ρώμης.

 

Είναι παντρεμένος με τη Χρυσούλα Ανδρουλάκη και έχει δυο παιδιά την Κων/ντίνα-Ειρήνη(γιατρό) και τον Τηλέμαχο(φοιτητή Οδοντιατρικής Αθηνών).

 

 

 

kAIS