«ΕΦΥΓΕ» Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΛΥΚΟΥΡΙΝΟΣ

_{Μία εμβληματική μορφή του ελληνικού και Αιγαλιώτικου ποδοσφαίρου, ο Ζαχαρίας Λυκουρίνος, δεν είναι πια κοντά μας. «Έφυγε» τα ξημερώματα της 15ης Σεπτεμβρίου 2019 από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 74 ετών.}

_{Σε ανάρτηση του ο Σύνδεσμος Παλαιμάχων του Αιγάλεω (ΣΥΒΕΠΑΠ), ανέφερε χαρακτηριστικά: «Σαν ψέμα......... με μεγάλη οδύνη μάθαμε ότι σήμερα τα ξημερώματα πέθανε μετά από ανακοπή καρδιάς ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του αγαπημένου μας συλλόγου Ζαχαρίας Λυκουρίνος............}

_{Είναι πολύ δύσκολες οι ώρες για την οικογένεια του, καθώς για την οικογένεια του Α.Ο Αιγάλεω… Σχετικά με την εξόδιο ακολουθία δεν υπάρχει ακόμη κάτι κανονισμένο αλλά θα σας ενημερώσουμε σύντομα.}

_{Δύναμη και κουράγιο στη Μαρία τον Δημήτρη και όλους τους κοντινούς του ανθρώπους........}

_{Καλό ταξίδι Ζάχο..........».}

_{Από την Wikipedia, παραθέτουμε ένα μίνι βιογραφικό του αείμνηστου Ζαχαρία Λυκουρίνου:}

_{«Ο Ζαχαρίας Λυκουρίνος (5 Φεβρουαρίου 1945 - 15 Σεπτεμβρίου 2019) ήταν παλαίμαχος Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και πρώην προπονητής ποδοσφαίρου.}

_{Ο Λυκουρίνος ξεκίνησε και ολοκλήρωσε την 15ετή του καριέρα σε μια και μοναδική ομάδα, τον Αιγάλεω Α.Ο. Από το 1962, σε ηλικία 17 ετών ήταν ήδη στους "μικρούς" της ομάδας και εν συνεχεία έπαιξε για 11 χρονιές στην Α΄ Εθνική και πήρε μέρος σε συνολικά 224 επίσημους αγώνες πρωταθλήματος, αλλά και σε 39 αγώνες της Β΄ Εθνικής (3 έτη), ξεπερνώντας δηλαδή τις 260 συμμετοχές στις δυο εθνικές κατηγορίες. Χρίσθηκε μια φορά διεθνής σε παιχνίδι Ελπίδων Ελλάδας-Αυστραλίας, επί τεχνικής ηγεσίας Λάκη Πετρόπουλου.}

_{Το παιχνίδι του διέκριναν το πάθος, η μαχητικότητα, αλλά και η υψηλή τεχνική, καθώς σαν πλάγιος μπακ επιχειρούσε συχνότατα δυναμικές διεισδύσεις στην αντίπαλη περιοχή. Πρόκειται κατά γενική ομολογία, για έναν παίκτη που διέθετε σπάνιο αγωνιστικό και προσωπικό ήθος, τόσο κατά την περίοδο που ήταν εν ενεργεία όσο και σαν παλαίμαχος, με τις άπειρες εμφανίσεις του μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά και τις κοινωνικές δραστηριότητες τις οποίες έχει κατά καιρούς προωθήσει}

_{Μετά το τέλος της σταδιοδρομίας του ως παίκτης, ανέλαβε προπονητής αρκετών ομάδων της Αθήνας, μεταξύ των οποίων είναι η Φλόγα Περιστερίου και η Α.Π.Ε Αγία Ελεούσα στις οποίες παρουσίασε εξαιρετικό έργο. Στη Φλόγα ήταν τα έτη 1982 - 1986 κερδίζοντας δυο ανόδους, από τη Β΄ κατηγορία Αθήνας στην Α΄ Αθήνας και μετά στη Δ΄ Εθνική. Το 1986-87 ήταν στον Ακράτητο, πήρε επίσης την άνοδο για τη Δ΄ Εθνική και την επόμενη χρονιά (1987-88) ήταν και πάλι στο τιμόνι του. Από το 1988-89 έως και το 1993-94 προπονούσε την Αγία Ελεούσα με την οποία κέρδισε τρεις ανόδους, από τη Β΄ Αθηνών έως τη Γ΄ Εθνική. Ακόμη έγινε προπονητής του Αιγάλεω δυο φορές, το 1981-82 και το 1995-96. Ως τεχνικός θεωρούνταν ιδιαίτερα εργατικός, αλλά και αμετακίνητος σε θέματα πειθαρχίας.}

_{Για τη μεγάλη προσφορά του στο ποδόσφαιρο και την κοινωνία γενικότερα, βραβεύθηκε από όλους τους αθλητικούς (ΕΠΟ, ΓΓΑ και την Εθνική Ελλάδας που συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 1980, με τεχνικό τον Αλκέτα Παναγούλια) και πολλούς κοινωνικούς φορείς. Ο σύλλογος του Αιγάλεω Α.Ο. του απένειμε το Χρυσό Σταυρό του σωματείου, τιμή που έχουν λάβει ελάχιστοι ποδοσφαιριστές. Το 1981 διοργανώθηκε στο γήπεδο Αιγάλεω αποχαιρετιστήριος αγώνας προς τιμήν του παρουσία 7.000 θεατών, στον οποίο έδωσαν το "παρών" τα κορυφαία ποδοσφαιρικά ονόματα της εποχής.}

_{Διετέλεσε μέχρι πρόσφατα υπεύθυνος των διεθνών βετεράνων του Π.Σ.Α.Π. ενώ διετέλεσε και Πρόεδρος του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών, Αθλητών και Παραγόντων Αιγάλεω Α.Ο. (ΣΥ.ΒΕ.Π.Α.Π.). Ο Ζαχαρίας Λυκουρίνος απεβίωσε σε ηλικία 74 ετών, τα ξημερώματα της 15ης Σεπτεμβρίου 2019, από ανακοπή καρδιάς».}