Και μπορεί να έχουμε Αύγουστο, μήνα των διακοπών , της θερινής ραστωνης, της ζέστης, της χαλάρωσης και των όμορφων στιγμών σε παραλίες, χωριά και τουριστικά θέρετρα, αλλά σε δημοτικό σχολείο στον Βαρνάβα έπεσε ολόκληρη η οροφή σχολικής αίθουσας . Σε κλειστό σχολείο -ευτυχώς- , συνέβη Αύγουστο σε περίοδο καλοκαιρινών διακοπών και όχι εν λειτουργία του σχολείου.
Και αν φτάσαμε να λέμε ΕΥΤΥΧΩΣ που το σχολείο ήταν κλειστό και άδειο από μαθητές την περίοδο αυτή, δεν θέλω ούτε να φανταστώ την τραγωδία αν η οροφή έπεφτε σε ώρα σχολική με τους μαθητές και εκπαιδευτικούς μέσα.
Πολλά τα περιστατικά μη επαρκούς συντήρησης των σχολικών κτηρίων, κακοτεχνιών, ελλείψεων, παραλείψεων, φθορών κλπ. Κάποια από αυτά έχουν αποβεί και μοιραία, με πληγές που πονούν ακόμη. Για τα παιδιά μας όμως το σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι τους, περνούν εκεί αρκετές ώρες της ημέρας και πρέπει πάνω από οτιδήποτε άλλο να διασφαλίζεται η ασφαλής παραμονή τους .
Τελεία και παύλα. Απόλυτα και αυτονόητα!
Χωρίς παραμέτρους..
Χωρίς παρεκκλίσεις..
Χωρίς τραγικά αποτελέσματα που τώρα δοξάζουμε την τύχη που δεν είχαμε, αλλά αύριο τι;
Δεν μπορεί να είναι θέμα τύχης αν τα παιδιά μας θα γυρνούν στις αγκαλιές μας σώα και ασφαλή μετά το σχολείο.
Ας μην ξεχνάμε τον Νοέμβριο του 2021 την πτώση ψευδοροφης σε σχολείο της Θεσσαλονίκης, σοβάδες να πέφτουν από το ταβάνι σε σχολείο της Νέας Ιωνίας και σε δημοτικό σχολείο του Βόλου, εν λειτουργία μάλιστα, καθώς και πολλά άλλα αντίστοιχα περιστατικά που από ΤΥΧΗ δεν υπήρξαν θύματα, ενώ φυσικά δεν ξεχνάμε την πτώση παραθύρου τον Ιούνιο του 2020 από το 5ο δημοτικό σχολείο Αιγάλεω και την πρόσφατη τραγωδία στο σχολείο των Σερρών.
Πρέπει να γίνει σαφές και αντιληπτό σε κάθε αρμόδιο φορέα αυτού του κράτους , ότι μέγιστο μέλημα και ευθύνη μεγάλη είναι η ασφάλεια των μαθητών στα σχολεία.
ΜΕΛΗΜΑ και ΕΥΘΥΝΗ, όχι τύχη!
Κι ενώ αυτά τα τραγικά συμβαίνουν γύρω μας, εμείς στο Αιγάλεω έχουμε ακόμη σε εκκρεμότητα τα πολύ σημαντικά προβληματα σχολικής στέγης , των σεισμόπληκτων σχολείων από το 2019- χωρίς αποκαταστάσεις,
των ειδικών σχολείων χωρίς τις κατάλληλες κτηριακά δομές, της έλλειψης ελέγχου όλων των κτηρίων που στεγάζουν τα σχολεία και ότι πολυτιμότερο έχουμε ως γονείς , τα παιδιά μας, την ελλειπή συντήρηση.
Όταν δίπλα μας σε σχολείο πέφτει η οροφή της γυψοσανίδας , εμείς στο Αιγάλεω τοποθετούμε γυψοσανίδες ως χωρίσματα για να χωρίσουμε τις σχολικές αίθουσες, για να κάνουμε την μία δύο. Για να στεγάσουμε δυο σχολεία σε ένα κτήριο.
Πρόχειρα, ανεύθυνα, ασυνείδητα.
Χωρίς ενσυναίσθηση, χωρίς φόβο, χωρίς την αίσθηση του κινδύνου..
Μπορεί να γινόμαστε γραφικοί οι γονείς που φωνάζουμε και υπογραμμίζουμε συνεχώς τα ίδια , αλλά η ανησυχία και οι φόβοι μας ενισχύονται από την ανυπαρξία έργων, ελέγχων, πραγματικού ενδιαφέροντος, αποτελέσματος!
Ας γινόμαστε γραφικοί!
Ας επαναλαμβανόμαστε!
Τα παιδιά μας αξίζουν ασφαλή σχολεία!
"Τα σχολεία χτίστε "
Επιτέλους!
Βιργινία Γεωργοπανου,
Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων Αιγάλεω