_{Ένα ποιητικό ταξίδι}

  _{στο…3ο ΓΕΛ ΑΙΓΑΛΕΩ}

_{Την Τετάρτη, 20 Απριλίου, στο 3ο ΓΕΛ Αιγάλεω η Διευθύντρια κ. Ντίνα Ρηγάτου, καθηγητές και μαθητές, καλωσόρισαν  τρεις ποιητικές φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, τον Μιχάλη Γκανά, τον Γιώργο Μπλάνα  και την Τασούλα Καραγεωργίου και …συνομίλησαν μαζί τους.
Την εκδήλωση υλοποίησαν οι ομάδες των Πολιτιστικών Προγραμμάτων “Αιγάλεω: Σταυροδρόμι ανθρώπων και Πολιτισμών” και “Φιλαναγνωσία: Ποίηση και Θέατρο”.
Η καθηγήτρια κ. Χαζάπη Ακριβή παρουσίασε τα “Ποιήματα 1978-2012” του Μ. Γκανά , τον οποίον η Ακαδημία Αθηνών τίμησε, το 2012,  με το βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη για το σύνολο του έργου του. Μαθητές απάγγειλαν τα ποιήματα “Πολλά βήματα πίσω”, “Εσύ δεν θα πεθάνεις”, “Η διάρκεια είναι  πάθος”,  “Τα χέρια”, “Ποίημα χωρίς τίτλο”.
Την βραβευμένη, το 2004, με το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών ποιητική συλλογή “Το μετρό” της Τασούλα Καραγεωργίου  παρουσίασε η καθηγήτρια κ. Αναστασία Σιδεράκη, ενώ μαθητές διάβασαν από την ποιητική αυτή συλλογή τα : “Η παλιά μου μαθήτρια”, “Οι παρομοιώσεις”, “Τα καπέλα”, “Οι κόρες της Αντιγόνης”, “το Ζευγάρι”.
Την “Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη” του Αιγαλεώτη ποιητή Γιώργου Μπλάνα, ο οποίος το 2014 βραβεύτηκε με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Μετάφρασης έργου ξένης Λογοτεχνίας σε ελληνική γλώσσα για τη μετάφραση του έργου Ζωή και Πεπρωμένο του Βασίλη Γκρόσμαν, παρουσίασε η φιλόλογος κ. Μαρία Αγγέλη και μαθητές διάβασαν αποσπάσματα από το έργο του.
Τιμητική απαγγελία ποιημάτων της Βερονίκης Δαλακούρα, ποιήτριας και καθηγήτριας  στο σχολείο μας της περασμένη σχολική χρονιά, πραγματοποίησαν μαθήτριες του Β4, ενώ η μαθήτρια Τζούμπα Δανάη με την κιθάρα και τη φωνή της συγκίνησε τραγουδώντας τον “Μικρό Τιτανικό” σε στίχους του Μ. Γκανά και μουσική Λ. Μαχαιρίτσα.
Στο τέλος της μέρας η σκέψη μάς πήγε στην άλλη μεγάλη ποιήτριά μας, την Κική Δημουλά, και στην απάντηση που κάποτε έδωσε με το δικό της ποιητικό τρόπο: Η ποίηση βοηθάει, όσο το κερί που ανάβουμε μπαίνοντας σ' ένα έρημο καταργημένο ξωκλήσι, με φευγάτους όλους τους αγίους. Ωφελεί όσους την αγαπούν, επειδή βρίσκουν εντός της μικρά κομματάκια από σκισμένες φωτογραφίες του ψυχισμού τους. Περισσότερο και πιο σωστά ωφελεί εκείνους που πιστεύουν στη μαγεία της. Που δεν θέλουν να θέσουν τον δάκτυλό τους επί τον τύπον της κατανόησής της. ………. Ωφελεί κυρίως τη γλώσσα. Την περισυλλέγει από τους μεγάλους κάδους της βιασύνης και τη μεταγγίζει με σέβας στο τόσο δα μπουκαλάκι του αγιασμού, μια γουλιά, όσο ακριβώς χρειάζεται να πιει η ουσία. Τέλος, η ποίηση ωφελεί όσο μια παυσίπονη σταγόνα σε έναν ωκεανό λύπης. Δεν είναι λίγο.}