ΠΑΝΑΡΓΕΙΑΚΟΣ – ΑΙΓΑΛΕΩ

ΚΑΙ Ο ΑΙΓΑΛΙΩΤΗΣ ΜΑΚΗΣ ΣΚΑΡΑΚΗΣ

ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ…

 

Παναργειακός και Αιγάλεω αγωνίζονται αύριο Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2024 στο ΔΑΚ Άργους για την 6η αγωνιστική του Νοτίου Ομίλου της SUPER LEAGUE 2, και έτσι για να θυμούμαστε και τα παλιά, παραθέτουμε σήμερα, Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2024, ένα μικρό αφιέρωμα για τον συμπολίτη μας, Αιγαλιώτη, σπουδαίο βετεράνο ποδοσφαιριστή, Μιχάλη (Μάκη) Σκαράκη, ο οποίος πριν από 40 και πλέον έτη, φόρεσε την φανέλα του Παναργειακού, για τρεις (3) σεζόν σε εθνικές κατηγορίες.

 

Ο αγαπητός Μάκης Σκαράκης, στην πόλη μας το Αιγάλεω, σε επίπεδο εθνικών κατηγοριών, έπαιξε με τον Ορφέα Αιγάλεω – και στο κλείσιμο της καριέρας του, για μία (1) χρονιά στον Θεμιστοκλή Αιγάλεω – ενώ εξίσου σημαντική και όμορφη, χαρακτηρίζει αυτή την τριετή παρουσία του με την φανέλα του Παναργειακού, όπου ακόμη, μετά από 40 και πλέον χρόνια, διατηρεί επαφές με παλιούς φίλους και συμπαίκτες, έχοντας αυτή την γλυκιά ανάμνηση.

Μάλιστα πριν λίγα χρόνια η διοίκηση του Παναργειακού, μεταξύ άλλων, είχε τιμήσει και τον Μάκη Σκαράκη για το πέρασμα του από την ομάδα (κάτωθι φώτο).

 

Στην πόλη μας, εν αρχή είναι το ποδοσφαιρικό Αιγάλεω, και όλοι, λίγο ή, πολύ, είμαστε Αιγάλεω.

Έτσι, και στην οικογένεια Σκαράκη, ο συνονόματος εγγονός, Μιχάλης Σκαράκης, συνεχίζοντας την ποδοσφαιρική παράδοση και το… dna, εδώ και μερικά χρόνια, είναι μέλος των περίφημων ακαδημιών του Σίτι, ενώ την φετινή χρονιά 2024-2025, φοράει την φανέλα του ιστορικού συλλόγου στο τμήμα της Κ19 της ΠΑΕ Αιγάλεω, με τον Παππού να είναι υπερήφανος για τον… junior Μιχάλη Σκαράκη, που έχει τον εμβληματικό θυρεό του Σίτι στο στήθος του, κάτι που δεν έτυχε, να κάνει πριν πολλά χρόνια ο ίδιος…

Στο σημερινό μικρό αφιέρωμα, με αφορμή το αυριανό ματς Παναργειακός – Αιγάλεω, σας παραθέτουμε και φωτογραφίες εποχής, αλλά και πιο σύγχρονες, που μας παρεχώρησε ο κ. Μάκης Σκαράκης.

 

 

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΣΚΑΡΑΚΗΣ

Ο Μιχάλης (Μάκης) Σκαράκης, με καταγωγή από την Σαμψούντα των αλησμόνητων πατρίδων, γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1949. Γονείς του, ο Νικόλαος και η Κυριακή (το γένος Γεωργιάδη), ενώ πρώτη του γειτονιά, που είδε το φως της ζωής, ήταν τα Σφαγεία στον Ταύρο.

Στο Αιγάλεω η οικογένεια του εγκαταστάθηκε το 1956 και το πρώτο του σπίτι ήταν επί της οδού Δημαρχείου (τότε Βασιλέως Κωνσταντίνου), ενώ εδώ και πολλά χρόνια, η οικία του είναι επί της οδού Νικολάου Πλαστήρα, λίγα μέτρα από τον Άγιο Σπυρίδωνα, από τις πιο ποδοσφαιρομάνες γειτονιές του Αιγάλεω.

Πέρα από τις αλάνες του Αιγάλεω, όπου ως παιδί ξεκίνησε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του, σε μικρή ηλικία, οι θείοι του, Μιχάλης και Βασίλης Χωριανόπουλος, που και αυτοί είχαν παίξει μπάλα (στο Αιγάλεω την δεκαετία του 50), τον πηγαίνουν στην ΑΕΚ, επί Γιώργου Νταϊσπάγγου.

 

 

ΣΤΟΝ ΟΡΦΕΑ ΑΙΓΑΛΕΩ

 

Τελικά, η… ποδοσφαιρική μοίρα του, δεν τον ήθελε να φορέσει τα «κιτρινόμαυρα», και εκεί στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 60, εντάσσεται ως μικρός στην Ολυμπιάδα Αιγάλεω, όπου ο τότε προπονητής Σάββας Παπάζογλου εκτιμά το ταλέντο του ως δεξί εξτρέμ (παίζει με την Ολυμπιάδα στην Α΄ ΕΠΣΑ την περίοδο 1967-1968), πετυχαίνοντας λίγο αργότερα, την… ανακατανομή των αθλητικών σωματείων που επιβάλλει το καθεστώς, και ο συμπολίτης μας, γίνεται παίκτης του Ορφέα Αιγάλεω, που προήλθε από την συγχώνευση της Ολυμπιάδας και της Ιεράπολης.

Με τον Ορφέα Αιγάλεω, αγωνίζεται στο καλύτερο χρονικό διάστημα της ιστορίας του συλλόγου, καθώς σε αυτά τα 11 χρόνια που φόρεσε την φανέλα του, μέχρι το 1979, έπαιξε, για τέσσερις (4) σεζόν στην Β΄ Εθνική, όπως και άλλες στο Εθνικό Ερασιτεχνικό, αλλά και την κραταιά Α΄ Αθήνας.

Ακόμη, από τις ξεχωριστές στιγμές του, ενδεικτικά αναφέρουμε, είναι η συμμετοχή του στο περίφημο και ιστορικό ματς της Β΄ Εθνικής Ορφέας Αιγάλεω – Καλαμάτα (1971-1972, 0-0), που καταγράφηκε το ρεκόρ προσέλευσης θεατών (18.000) στο Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω, η συμμετοχή του στην μεγάλη εκτός έδρας νίκη (0-1) του Ορφέα Αιγάλεω στα Γιάννενα επί του ΠΑΣ (παιχνίδι όπου τραυματίστηκε σοβαρά ο Σήφης Μουσκάτ), όπως επίσης και η παρουσία του στην μεγάλη νίκη (3-2 στην παράταση) και πρόκριση επί την Λάρισας στο Κύπελλο Ελλάδας, την σεζόν 1976-1977, χρονιά, όπου… σκανδαλωδώς, η ομάδα της πόλης μας υποβιβάστηκε στο Εθνικό Ερασιτεχνικό.

Στον Ορφέα Αιγάλεω, επίσης, είχε μεταξύ άλλων, ακόμη, ως προπονητές σε υψηλό επίπεδο, όπως μας ανέφερε ο ίδιος, τους Μπάμπη Κοτρίδη και Σόφο Κουλίδη.

* Σε άλλο άρθρο μας, εν ευθέτω χρόνο, φώτο από το αρχείο του Μάκη Σκαράκη και αφιέρωμα για τον Ορφέα Αιγάλεω

 

 

ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΡΓΕΙΑΚΟ

Το καλοκαίρι, του 1979, μεταγράφεται στον Παναργειακό με προπονητή το Νίκο Μπαϊρακτάρη, αλλά όπως θυμάται ο ίδιος το… «ψηστήρι» είχε ξεκινήσει, λίγα χρονικό διάστημα πιο πριν, την σεζόν 1976-1977, μετά από ένα ματς της Β΄ Εθνικής, Αιγάλεω – Ορφέας Αιγάλεω 2-1, που είχε γίνει στο ουδέτερο γήπεδο του Άργους, λόγω τιμωρίας του Αιγάλεω, και τότε τον είχαν πλησιάσει οι ιθύνοντες του πελοποννησιακού συλλόγου για να… ανιχνεύσουν τις διαθέσεις του, σχετικά με την καριέρα του.

Όπως μας αναφέρει ο ίδιος στην διήγηση του, αγωνίστηκε τρεις (3) σεζόν στον Παναργειακό, δύο (2) στο Εθνικό Ερασιτεχνικό (Γ΄ Εθνική), πανηγυρίζοντας την άνοδο, και μία (1) στην Β΄ Εθνική, έχοντας ως προπονητές τους, Νίκο Μπαϊρακτάρη και Πέτρο Λεβεντάκο.

Από αυτά τα τρία (3) χρόνια στον Παναργειακό, ο Μάκης Σκαράκης, διατηρεί τις πιο όμορφες αναμνήσεις, με καλές και δύσκολες στιγμές, όπως έχει το ποδόσφαιρο για όλους, θυμάται τις ποδοσφαιρικές «μάχες» των εθνικών κατηγοριών, τις δύσκολες έδρες, την αγάπη της πόλης για το ποδοσφαιρικό καμάρι τους και τους παίκτες, την μεγάλη και ιστορική νίκη ανόδου επί της Κέρκυρας με 3-1, όπου επεσήμανε ότι σκόραρε ο ίδιος, ο Καλτάκης και ο Μαυρομμάτης, σε ένα γήπεδο που ο κόσμος ήταν «σαν τα τσαμπιά», ενώ μας είπε, πως πέτυχε πολύ σπουδαία ποδοσφαιρική φουρνιά εκείνα τα χρόνια στον Παναργειακό και μεταξύ άλλων, ξεχώριζε… παικτικά (“ίσως και να αδικώ κάποιους, που δεν θυμάμαι λόγω πολλών ετών”, ανέφερε σε αυτό το κομμάτι της διήγησης), τους Καλτάκη, Σάββα, Μαυρομμάτη, το νεαρό τότε Χρόνη, Αθανασόπουλο, Πούλο, κ.α.

 

Για τον εαυτό του είπε χαρακτηριστικά: «Το κατείχα το τόπι, γιατί το αγαπούσα, δεν ήμουνα και ο μεγαλύτερος μπαλαδοράς του κόσμου, αλλά, επέτρεψε μου, να πω, ότι, ότι είχα, ήμουν σταθερός, και το έβγαζα κάθε Κυριακή στο γήπεδο, βοηθώντας την ομάδα μου και τους συμπαίκτες μου».

 

 

 

 

 

 

 

Το καλοκαίρι του 1982 ο Μάκης Σκαράκης, επέστρεψε στα… πάτρια εδάφη και ολοκλήρωσε την καριέρα του φορώντας για μία (1) σεζόν την φανέλα του Θεμιστοκλή Αιγάλεω στην διοργάνωση της Α΄ ΕΠΣΑ.

Επίσης, στην συζήτηση που είχαμε με τον Μιχάλη Σκαράκη, και κατά την αφήγηση του, μας επεσήμανε ακόμη, ότι ένα λάθος του, που έχει μετανιώσει, σε αυτή την σπουδαία ποδοσφαιρική διαδρομή του, ήταν η αποβολή του και η εν γένει στιγμιαία συμπεριφορά – αντίδραση του, σε ματς Β΄ Εθνικής, Ορφέας Αιγάλεω – Κόρινθος 0-0, που τελικά του επιβλήθηκε ποινή 10 αγωνιστικών, ενώ σημείωσε ακόμη… έτσι για το ονόρε, ότι όταν έτυχε να παίζει απέναντι στο Αιγάλεω, άκουγε τα περισσότερα… σχολιανά του στο γήπεδο, που οι περισσότεροι ήταν φίλοι και γνωστοί του στις εξέδρες. «Συνηθισμένα αυτά στο ποδόσφαιρο, το αναφέρουμε έτσι για να χαριτολογήσουμε…», σημείωσε.

 

 

Ο Μιχάλης (Μάκης) Σκαράκης (Συνταξιούχος Ιδιωτικός Υπάλληλος), παντρεμένος με την Ελένη Χωριανοπούλου, απέκτησαν δύο (2) παιδιά, το Νίκο και την Κυριακή, και έχουν τρία (3) εγγόνια, τον Μιχάλη (από τον γιο τους), την Μιχαέλα και την Μαριαλένα (από την κόρη τους).