ΚΟΙΝΩΝΙΑ
- Παρασκευή, 20 Μαρτίου 2020 23:32
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΚΟΡΩΝΟΪΟ
ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ»
Από τις αρχές Μαρτίου είχε σημάνει… συναγερμός, και στο νοσοκομείο «ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ» (πρώην ΛΟΙΜΩΔΩΝ) της πόλης μας, είχε δοθεί η εντολή από το Υπουργείο Υγείας, να ετοιμαστεί αναλόγως, προκειμένου να υποδεχθεί ασθενείς που νοσούν από κορωνοϊό.
Με διαδικασίες εξπρές τοποθετήθηκαν 49 κλίνες σε ένα από τα κτίρια του παλαιού Νοσοκομείου Λοιμωδών, νυν «Αγία Βαρβάρα», προκειμένου να υπάρχει προετοιμασία για τη νοσηλεία ασθενών που έχουν προσβληθεί από τον κορωνοϊό. Όπως αναφέρουν πληροφορίες, ήδη η πτέρυγα έχει εξοπλισθεί και με τον κατάλληλο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, με ταχύτητα εξπρές για τα δεδομένα του ΕΣΥ.
Να σημειωθεί πάντως, ότι σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, στο συγκεκριμένο νοσοκομείο θα νοσηλευθούν μόνο όσοι δεν είναι σε σοβαρή κατάσταση, αφού τα περιστατικά που παρουσιάζουν βαριά συμπτωματολογία χρειάζονται Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ).
Στο νοσοκομείο «ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ» και την χρησιμοποίηση του μάλιστα, είχε αναφερθεί το απόγευμα της Δευτέρας 16 Μαρτίου 2020 και ο Λοιμωξιολόγος κ. Σωτήρης Τσιόδρας, ενώ σήμερα το απόγευμα Παρασκευής 20 Μαρτίου 2020, ο Υφυπουργός Υγείας κ. Βασίλης Κοντοζαμάνης, έκανε γνωστό ότι το νοσοκομείο της πόλης μας, που κυριολεκτικά… επιστρατεύθηκε για αυτήν την υγειονομική μάχη κατά του κορωνοϊου, θα νοσηλεύει, μαζί με τα ιδρύματα «ΣΩΤΗΡΙΑ» και «ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ», αποκλειστικά ασθενείς από αυτή την σκληρή λοίμωξη.
Η ένταξη των παραπάνω νοσοκομείων στην μάχη κατά του κορωνοϊού, θα φέρει και αλλαγές στις εφημερίες των Υγειονομικών Μονάδων της Αττικής, οι οποίες θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα.
«ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ»: ΑΠΟ ΤΟ 1903 ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Η Αγία Βαρβάρα» λειτούργησε για πρώτη φορά ως Νοσηλευτικό Ίδρυμα το 1903, με την ονομασία «Κάνθαρος». Το ίδρυμα «Κάνθαρος» εξελίχθηκε σταδιακά σε Νοσοκομείο Λοιμωδών Νοσημάτων και κλήθηκε κατά καιρούς να αντιμετωπίσει τις επιδημικές εξάρσεις της ευλογιάς και της πολιομυελίτιδας. Το 1906 μετονομάστηκε σε Νοσοκομείο «Ευλογιόντων», λόγω των πολλών περιστατικών ευλογιάς που νοσηλεύτηκαν την περίοδο εκείνη.
Το 1929, στο πλαίσιο της εκσυγχρονιστικής πολιτικής της τελευταίας κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, απέκτησε «Αντιλεπρικό Σταθμό» με 170 κλίνες και εργαστήριο προκειμένου να νοσηλευθούν εκεί πάσχοντες από τη νόσο του Χάνσεν.
Κατά την πενταετία 1930-1935 ξεκίνησε η μεταφορά και εγκατάσταση, σε ειδικά διαμορφωμένους και σχετικά απομακρυσμένους χώρους του Νοσοκομείου, ασθενών με τη νόσο Χάνσεν από το νησάκι Σπιναλόγκα της Κρήτης, προκειμένου να τους παρέχεται ιατρική περίθαλψη. Τότε λειτούργησε και η Δερματολογική Κλινική, για την πρόληψη και θεραπεία των ασθενών με νόσο Χάνσεν.
Στον «αντιλεπρικό σταθμό» θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά το 1947 η ανακαλυφθείσα (στις ΗΠΑ δύο χρόνια νωρίτερα) θεραπεία της λέπρας.
Τη δεκαετία του ’50, λόγω της επιδημίας πολυομελίτιδας που έπληττε τη χώρα, το νοσοκομείο νοσήλευσε ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό ασθενών, κυρίως παιδιών, με τη νόσο αυτή. Τότε δημιουργήθηκε η Παιδιατρική Κλινική. Την ίδια περίοδο εγκαταστάθηκαν κλιμάκια του Ερυθρού Σταυρού με Σουηδούς ιατρούς, οι οποίοι βοήθησαν στην αποκατάσταση των ασθενών.
Το 1970 μετονομάζεται σε «Δημόσιο Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων», στο οποίο λειτουργούσαν: (α) Παθολογική και Παιδιατρική Κλινική νοσηλεύοντας κατ΄ εξοχήν ασθενείς με Λοιμώδη Νοσήματα και (β) Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία – Παθολογικό, Χειρουργικό, Δερματολογικό, Παιδιατρικό και Οφθαλμολογικό.
Από το 1985 το Κέντρο Κοινωνικής Αποκατάστασης Χανσενικών αποτελεί πλέον ξεχωριστό ίδρυμα και δύο έτη αργότερα (1987) το Νοσοκομείο μετονομάζεται σε «Νομαρχιακό Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής» αλλάζοντας και την κτιριακή μορφή του. Ανεγείρονται νέα κτίρια, στη θέση των παλαιών, και αναπτύσσονται κλινικές και Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία νέων ειδικοτήτων. Το 1995 προστίθεται στον τίτλο του, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, η επωνυμία «Η Αγία Βαρβάρα», προς τιμήν της πόλης στην οποία εδρεύει.
Το Νοσοκομείο, τότε, στην πλήρη λειτουργία του, κάλυπτε τις υγειονομικές ανάγκες των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας και Δήμων του Πειραιά, προσφέροντας φροντίδα υγείας όλων των βαθμίδων. Στη στενή περιοχή ευθύνης του, ανήκαν οι Δήμοι Αγίας Βαρβάρας, Αιγάλεω, Χαϊδαρίου, Κορυδαλλού και Νίκαιας. Η πλειοψηφία των ασθενών που προσέρχονταν στο Νοσοκομείο ήταν κάτοικοι αυτών των Δήμων, ο συνολικός πληθυσμός των οποίων έφθανε τους 311.426 κατοίκους (ΕΣΥΕ, απογραφή 2001).
Αξίζει ωστόσο να επισημανθεί ότι ο πραγματικός πληθυσμός της περιοχής ευθύνης ήταν πολλαπλάσιος δεδομένου ότι κατοικούσαν και χιλιάδες άνθρωποι που επέλεγαν να απογραφούν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, αλλά και χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες.
Το Νοσοκομείο εξυπηρετούσε επίσης, κλινικά και εργαστηριακά, τους ασθενείς γειτονικών Ιδρυμάτων, τους ασθενείς των Δημοτικών Ιατρείων και των Κ.ΑΠ.Η. των όμορων Δήμων, καθώς και τα επείγοντα περιστατικά όλων των Σχολείων της περιοχής. Επίσης, ήταν, εκτός των άλλων, το κέντρο αναφοράς ιογενών ηπατιτίδων για όλα τα νοσοκομεία της υγειονομικής περιφέρειάς του, συμπεριλαμβανομένου και του «ΑΤΤΙΚΟΝ», ενώ δεχόταν δείγματα πολλών νοσοκομείων από τη νότια χερσαία Ελλάδα, όπως και από το Κέντρο Μεταμοσχεύσεων του Λαϊκού Νοσοκομείου, κ.ά. Επιπλέον, λόγω της εξειδίκευσής του στα λοιμώδη νοσήματα, με τους νέους ιούς γρίπης (π.χ. Η1Ν1) στο νοσοκομείο, απευθύνθηκαν και νοσηλεύτηκαν πληθώρα ασθενών.
Η ανθρωποκεντρική φιλοσοφία που διακατέχει το σύνολο των υπηρεσιών του Νοσοκομείου και η οργανωτική ευελιξία των υπηρεσιών του, που συντελούν στην απλούστευση των διαδικασιών, το έχει καταστήσει προσιτό στους πολίτες ώστε επάξια επικρατούσε ο χαρακτηρισμός ως «φιλικό Νοσοκομείο».
Λόγω της κρίσης, όμως, το νοσοκομείο πέρασε σε υπολειτουργία, … «αποστρατεία», αλλά να, όμως, που στα δύσκολα,… επιστρατεύεται, ερχόμενο και πάλι να βοηθήσει την κατάσταση.