Πως και γιατί κέρδισε
τις εκλογές ο Σελέκος:

Ένα ρεπορτάζ για τις φανερές
και «κρυφές» αιτίες του αποτελέσματος

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα μας: «ΧΑΪΔΑΡΙ  Η πόλη μας»

Έχουν περάσει πέντε μήνες από τις Δημοτικές Εκλογές στο Χαϊδάρι, χρόνος ασφαλώς αρκετός για μια ψύχραιμη αποτίμηση του αποτελέσματος. Τι συνέβη άραγε στο Χαϊδάρι;  Ποιοι παράγοντες οδήγησαν στην επιστροφή της Διοίκησης στα χέρια του Μ. Σελέκου και του ΚΚΕ; Και επίσης, τι δείχνει το πρώτο αυτό διάστημα ότι θα ακολουθήσει στην 5ετή συνέχεια;
Στο πρώτο ερώτημα η απάντηση δεν είναι εύκολη ούτε απλή. Πολλοί παράγοντες, αντικειμενικοί και υποκειμενικοί, «δημοτικοί» αλλά και «πολιτικοί», φαίνεται ότι συνετέλεσαν για ένα αποτέλεσμα – έκπληξη που ούτε οι δημοσκοπήσεις που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, είχαν καταγράψει.
Από την πλευρά των αντικειμενικών παραγόντων, αναμφίβολα ο σημαντικότερος ήταν οι καθυστερήσεις που παρατηρήθηκαν στην ολοκλήρωση  των έργων που είχαν ξεκινήσει. Ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη σε  κεντρικό σημείο της πόλης (πχ πλατεία Δάσους,  Παλατάκι) προκαλεί αναπόφευκτα ενόχληση. Η αντιπολίτευση είχε επικεντρωθεί σχεδόν συντονισμένα στο θέμα αυτό και οι εξηγήσεις που έδινε ο Δήμαρχος ήταν φανερό ότι δεν «πέρασαν» στους κατοίκους. Αδίκησε αυτή η εικόνα και η γενική γκρίνια για τους ρυθμούς  εκτέλεσης  των έργων τον Βαγγέλη Ντηνιακό; Σε ένα βαθμό ναι, επειδή οι καθυστερήσεις στο ρυθμό εκτέλεσης των δημοσίων έργων οφείλονται σε «συστημικούς» λόγους, δεν πρόκειται για τοπικό φαινόμενο στο Χαϊδάρι. Ο Ντηνιακός ευθύνεται κυρίως επειδή δεν το είχε προβλέψει και είχε βάλει μόνος του ψηλά τον «πήχη». Επιχείρησε να πετύχει δυο μικρά θαύματα μαζί:  Να διασφαλίσει πολύ μεγάλες χρηματοδοτήσεις για έργα στο Χαϊδάρι και να ολοκληρώσει σε σχετικά σύντομους χρόνους όσα έργα μπορούσαν να ξεκινήσουν μέσα στη θητεία. Πέτυχε στο πρώτο, απέτυχε στο δεύτερο και το πλήρωσε ακριβά!
Σημαντικότατο ασφαλώς ρόλο για τη διαμόρφωση του αποτελέσματος έπαιξε η υψηλή αποχή, υψηλότερη από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν! Αυτή η αποχή συμπίεσε τις ψήφους όλων των παρατάξεων στον πιο σκληρό πυρήνα τους κάτι που όπως είναι φυσικό ενίσχυσε σε ποσοστό πρώτου γύρου την συμπαγή παράταξη του ΚΚΕ και μείωσε το ποσοστό του συνδυασμού του Ντηνιακού, του μόνου που δεν είχε μηχανισμούς αλλά στηριζόταν στην απήχησή του στον απλό κόσμο.
Λιγότερο φανεροί και γι’ αυτό ίσως πιο ενδιαφέροντες είναι οι υποκειμενικοί παράγοντες,  ο ρόλος  δηλαδή που έπαιξαν προσωπικά και παραταξιακά συμφέροντα.
Κυρίαρχος φυσικά, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος  ήταν ο ρόλος του τρίτου συνδυασμού, της παράταξης Πανόπουλου.
Ο συνδυασμός Πανόπουλου έκανε αυτό που λέμε «μεγάλο θόρυβο» στην προεκλογική περίοδο και έπαιξε όλα τα πιθανά χαρτιά μαζί, πάνω και κάτω από το τραπέζι. Δεν επεδίωξε να έχει πολιτική ή αυτοδιοικητική συνοχή, ούτε να έχει κοινή θέση σε βασικά προβλήματα της πόλης. Στο θέμα των Ναυπηγείων για παράδειγμα, οι υποψήφιοι του «κλίματος» Πανόπουλου έλεγαν στους δημότες ότι «ο Ντηνιακός πάει κόντρα στην κυβέρνηση για τον Σκαραμαγκά» ενώ ο Δ. Τσατσαμπάς, βασικός αν και όψιμος συνεργάτης του Πανόπουλου,  κατηγορούσε τον Ντηνιακό ότι «δεν πήγε στ’ αλήθεια κόντρα στην κυβέρνηση για τον Σκαραμαγκά». Σε «απολίτικα» ακροατήρια έλεγαν ότι είναι ο πραγματικά ανεξάρτητος συνδυασμός και σε παραδοσιακές οικογένειες της πόλης έλεγαν ότι έχει το «χρίσμα» του κυβερνώντος κόμματος, αναφέροντας και ονόματα στελεχών του «μηχανισμού» της ΝΔ που στήριζαν τον κ. Πανόπουλο, κάτι που ίσχυε βεβαίως αλλά σε προσωπική βάση  και όχι ως κομματική κατεύθυνση, λεπτομέρεια που «ξεχνιόταν» συστηματικά. Αυτή η «ετερόκλητη συγκόλληση», όπως χαρακτήριζαν τον συνδυασμό Πανόπουλου άλλοι υποψήφιοι (και όχι μόνον ο Ντηνιακός), εμπεριείχε μεγάλο ρίσκο. Μπορούσε να έχει εκτεθεί από κάποιο σφάλμα και να καταρρεύσει παταγωδώς.  Τελικά όμως, το ρίσκο απέδωσε και το υψηλό ποσοστό του πρώτου γύρου ήταν πράγματι ανέλπιστο για τις πραγματικές δυνατότητές του.
Τι έκανε στον δεύτερο γύρο ο Πανόπουλος; Ασφαλώς η μεγάλη πλειοψηφία των υποψηφίων του συνδυασμού του, ανάμεσά τους και επιφανή στελέχη του κλίματος Δρούλια, δηλαδή προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ, υποστήριξαν φανερά τον κ. Σελέκο. Αυτή η στάση φαίνεται ότι ήταν προαποφασισμένη, καθώς επί αρκετούς μήνες προεκλογικά τα επιχειρήματα και η φρασεολογία των υποψηφίων του κ. Πανόπουλου κατά του Ντηνιακού συνέκλιναν με αυτά του κ. Σελέκου. Το έδαφος είχε προετοιμαστεί κατάλληλα.
Αλλά ποιες ήταν οι αιτίες αυτού του «ξαφνικού έρωτα» του κ. Πανόπουλου προς τον κ. Σελέκο; Δυο φαίνεται ότι ήταν οι κύριες.
 Η πρώτη έχει ήδη αναφερθεί και αφορά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τις αντιδράσεις του Δήμου τόσο για την παραχώρηση της Προβλήτας 4 όσο και για τα σχέδια δημιουργίας μονάδας φυσικού αερίου στον χώρο. Κάποιοι πολιτικοί «παράγοντες» εκτός Χαϊδαρίου δυσαρεστήθηκαν έντονα που ο Ντηνιακός «τόλμησε» να προβάλλει αντιρρήσεις και να προτάσσει  το συμφέρον της πόλης, την ασφάλεια των κατοίκων κλπ. Και αποφάσισαν αρχικά μεν να στηρίξουν τον κ. Πανόπουλο και στη συνέχεια, αφού απέτυχε το σχέδιο να περάσει στον δεύτερο γύρο, να υπερψηφίσουν   τον υποτιθέμενο ιδεολογικό τους αντίπαλο, δηλαδή τον υποψήφιο του ΚΚΕ. «Έκαναν το βήμα» όπως λέει η Λαϊκή Συσπείρωση με τη διαφορά ότι οι λόγοι δεν ήταν πολιτικοί αλλά προσωπικοί και επιχειρηματικοί.  
Η δεύτερη αιτία είναι ένας προφανής και όχι χωρίς βάση πολιτικός υπολογισμός που δεν τον συναντάμε άλλωστε για πρώτη φορά στο Χαϊδάρι. Το 2028 ο Σελέκος θα εβδομηνταρίζει και όπως έδειξε και η πρώτη θητεία του, δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά. Ακόμη κι αν ξαναβάλει υποψηφιότητα, πράγμα λίαν αμφίβολο, θα είναι ένας αδύναμος αντίπαλος και τότε θα έχει την ευκαιρία του ο κ. Πανόπουλος. Ενώ αν είχε επανεκλεγεί ο Ντηνιακός, με την «προίκα» του ανολοκλήρωτου έργου και με αυτοδυναμία στο ΔΣ, θα είχε μπροστά μια πιο εύκολη δεύτερη θητεία, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το 2028. Τόσο απλά, τόσο κυνικά.  Αυτή η υστερόβουλη στοχοποίηση του Β.Ντηνιακού εξηγεί και τη “στρατηγική της λάσπης” ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο, η οποία εφαρμόστηκε εναντίον του καθ΄ όλη την προεκλογική περίοδο.
Και τώρα τι γίνεται;  Τα πρώτα δείγματα της Διοίκησης Σελέκου ήταν τα αναμενόμενα και ουδείς μπορεί να δηλώνει αιφνιδιασμένος! Εκδηλώσεις για πολλά διάφορα ανεξάρτητα από την πόλη και τον Δήμο θέματα, ακριβώς πάνω στην κομματική γραμμή. Αναφορές στη «δύσκολη οικονομική κατάσταση του Δήμου», παρόμοιες με αυτές που συχνά έκανε και η Διοίκηση Ντηνιακού. Γιατί οι δυσκολίες είναι βέβαια πραγματικές. Βέβαια ο Ντηνιακός όταν χρειάστηκε είχε βρει λύσεις, ίσως επειδή η οικονομική κατάσταση του Δήμου οφειλόταν σε επιλογές της ίδιας της Διοίκησης Σελέκου το 2014-2019. Αντίθετα, οι τωρινές δυσκολίες οφείλονται κυρίως σε κυβερνητικές αποφάσεις (αυξήσεις μισθών χωρίς αύξηση των ΚΑΠ που εισπράττουν οι Δήμοι από το κράτος, επιβολή του τέλους ταφής απορριμμάτων) και έχουν ήδη συνέπειες: Άρχισαν να σταματούν δράσεις και λειτουργίες, μεγαλύτερης ή μικρότερης σημασίας. Από τη λειτουργία της Κοινωνικής Δομής Haidarihub (πολύ σοβαρό ζήτημα) μέχρι μια γραμμή της Δημοτικής Συγκοινωνίας ή τον φωτισμό της «καρδιάς στο Δάσος» στις 14 Φεβρουαρίου. Μεγάλα ή μικρά θέματα, στα οποία αυτό που βλέπουμε είναι  καταργήσεις και όχι ενάρξεις, αφαιρέσεις και όχι προσθέσεις, στη λειτουργία και στην εικόνα της πόλης μας.
Θα πάμε άραγε έτσι μέχρι το 2028; Με μια διαρκή συρρίκνωση επειδή «δεν δίνει χρήματα η κυβέρνηση»; Με συντήρηση των προβλημάτων για να μετατρέπεται η αγανάκτηση σε κομματική εφεδρεία; Με μόνη πραγματική δράση του Δήμου τις εκδηλώσεις πολιτικής και κυρίως κομματικής διαμαρτυρίας;  Αρκεί η υλοποίηση και η ολοκλήρωση των έργων που διασφάλισε ο Ντηνιακός ή η  αξιοποίηση του εξοπλισμού που απέκτησε και των υποδομών που δημιούργησε (πχ Καθαριότητα) ;
Γιατί όχι; Όσοι ψήφισαν τον κ. Σελέκο από την πρώτη Κυριακή, αυτό ήθελαν, αυτό αποφάσισαν δημοκρατικά και δικαιούνται να είναι χαρούμενοι.
Όσοι βέβαια τον ψήφισαν τη δεύτερη Κυριακή επειδή «ο Ντηνιακός δεν μας κάνει, δεν μας εξυπηρετεί αρκετά» ή απλά «να φύγει ο Ντηνιακός για να έρθει κάποτε ο Πανόπουλος», όσο περνάει ο καιρός θα αισθάνονται όλο και λιγότερο χαρούμενοι.
Γιατί και ζημιά έκαναν στην πόλη -κατά πολλούς- και από τον Ντηνιακό μάλλον δεν φαίνεται ότι θα απαλλαγούν έτσι εύκολα…