Πίσω από την Τραγωδία
 
στο Χαϊδάρι
 
 
 
 
 
Γράφει ο Δημήτρης Τσατσαμπάς
 
 
Το αποτρόπαιο έγκλημα στο Χαϊδάρι, όπου ένας 50χρονος δολοφόνησε τη μητέρα του, φέρνει στο προσκήνιο όχι μόνο μια ανθρώπινη τραγωδία, αλλά και τις βαθιές αδυναμίες του κοινωνικού μας συστήματος.
 
Πίσω από την ωμή πράξη της βίας κρύβονται αθέατες πιέσεις, χρόνια προβλήματα και ένα κράτος που δεν στέκεται όπως πρέπει δίπλα σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη.
 
Ο δράστης, όπως δήλωσε, ήταν άνεργος και φρόντιζε επί πολλά χρόνια τη μητέρα του που έπασχε από άνοια. Ένας άνθρωπος μόνος, μέσα στην απόγνωση της ανεργίας και στην εξάντληση της καθημερινής φροντίδας.
 
Η πράξη του, όσο αποτρόπαιη κι αν είναι, δεν μπορεί να ιδωθεί απλά ως προϊόν «τρέλας» ή «κακίας». Είναι εν μέρει ή και εξ ολοκλήρου, το αποτέλεσμα μιας κοινωνικής και συστημικής εγκατάλειψης.
 
Η Πολιτεία υποτιμά τη σημασία της φροντίδας ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία. Οι φροντιστές, συχνά συγγενείς χωρίς καμία στήριξη ή εξειδίκευση, επωμίζονται τεράστια βάρη μόνοι τους.
 
Η ψυχική κόπωση, η απομόνωση, η φτώχεια και η απουσία βοήθειας αποτελούν έναν εκρηκτικό συνδυασμό που οδηγεί ακόμη και σε τραγωδίες.
 
Η έλλειψη κατάλληλων δομών υποστήριξης, κατ’ οίκον φροντίδας, ψυχολογικής στήριξης και κοινωνικής πρόνοιας είναι οι πραγματικοί και συστημικοί συνυπεύθυνοι αυτής της κατάληξης.
 
Η αδιαφορία του κράτους να εντοπίσει εγκαίρως ανθρώπους που ζουν στα όρια της κατάρρευσης αποκαλύπτει την σκληρή αλήθεια ότι στη σημερινή κοινωνία, δεν υπάρχει δίχτυ προστασίας για τους πιο ευάλωτους.
 
Δεν αρκεί πια να σοκαριζόμαστε. Πρέπει να αναρωτηθούμε: Πόσοι ακόμη ζουν στην ίδια απόγνωση; Πόσοι φροντιστές σιωπούν, εξαντλούνται, λυγίζουν;
Η Πολιτεία οφείλει να δράσει. Να επενδύσει στην πρόληψη, στην ψυχική υγεία, στη στήριξη και στη δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης.
 
Κάθε φορά που αδιαφορούμε για τη μοναξιά, την πίεση και την ανέχεια, σπρώχνουμε κι άλλους στο χείλος μιας τραγωδίας.
Το έγκλημα στο Χαϊδάρι δεν είναι μεμονωμένο. Είναι ο καθρέφτης μιας κοινωνίας και ενός κράτους που έχουν ξεχάσει τους ευάλωτους συνανθρώπους μας.