ΚΟΙΝΩΝΙΑ

_{ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ}

_{Με αφορμή την αποφράδα 21^η Απριλίου 1967}

_{Η δικτατορία του 1967 που επέβαλαν οι χουντικοί, καλλιεργημένοι στα φυτώρια του ελληνικού διχασμού και της αμερικάνικης ΣΙΑ, δεν ήλθε ξαφνικά.}

_{Όπως μας λένε αρχειακές πηγές ήταν πρωτοβουλία «εκτός επισήμου προγράμματος», το πρόγραμμα προέβλεπε βασιλικό πραξικόπημα από τους τότε στρατηγούς αλλά οι συνταγματάρχες με τον ταξίαρχο τους πρόκαμαν!}

_{Στην ουσία το μετεμφυλιακό παρακράτος ανέλαβε να υλοποιήσει την διχοτόμηση της Κύπρου, που δεν αξιώθηκε ελευθερία και ένωση όπως π.χ. η Κρήτη στις αρχές του 20^ου αιώνα, ευρισκόμενη η Κύπρος σε ένα κόσμο «αντιαποικιακό», αλλά ψυχροπολεμικό που ελάχιστοι διάβασαν και πολύ λιγότεροι ψέλλισαν στην Ελλάδα στα μέσα του 20^ου αιώνα.}

_{Δεν ήταν η μόνη ζημιά της Χούντας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, ήταν όμως η κύρια εργολαβία/πρακτόρευση. Και δεν άφησε κανέναν ζημιωμένο: οι αμερικάνοι έλυσαν ντε φάκτο το κυπριακό, οι τούρκοι πήραν με το παραπάνω το μερτικό τους, οι άγγλοι παρέμειναν διαιτητές παρότι σε παρακμή και οι σοβιετικοί χάρηκαν προβλήματα στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.}

_{Η πτώση της Χούντας και η Μεταπολίτευση ήλθαν με αίμα και ακρωτηριασμό στη Κύπρο και την Ελλάδα. Η ανικανότητα του στρατιωτικού καθεστώτος, η προδοσία και η αδυναμία υπεράσπισης της Κύπρου, του θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου, οδήγησαν στην αναδιοργάνωση της εθνικής άμυνας.}

_{Η πρόσκαιρη «ισορροπία» διασφάλισε την «θερμή ειρήνη», με αρκετούς νεκρούς ήρωες.}

_{Το στοίχημα της Δημοκρατία στο τόπο μας ήταν και παραμένει πως δεν θα ξαναβρεθούμε αδύναμοι να αντιδράσουμε. Η «κυβέρνηση» Ιωαννίδη -Γκιζίκη - Ανδρουτσόπουλου αποτελεί την κορύφωση της υπονόμευσης της πατρίδας, το πάτο της προδοσίας που είχε ξεκινήσει με το Παπαδόπουλο, παρότι ο σχεδιασμός και οι σχετικές προτάσεις έρχονταν από παλαιότερα. Δεν ήταν άμοιρο το πολιτικό προσωπικό και αυτό συχνά το ξεχνάμε.}

_{Γνωρίζουμε πως η πολιτική κατευνασμού διευκόλυνε τη ναζιστική Γερμανία. Δεν χρειάζεται να πάμε στο άλλο άκρο με προκλήσεις ή παλικαριές.}

_{Εργαζόμαστε για ειρήνη όταν τα χέρια είναι ανοικτά για αγκαλιά αλλά κυρίως παραγωγικά, μυαλωμένα, με προσαρμοσμένες στις ανάγκες και δυνατότητες μας λύσεις. Με γνώση της ιστορίας και των λαθών μας, καθώς και   των χαρακτηριστικών και επιδιώξεων των εχθρών μας, ακόμη και όταν τους αποκαλούμε συμμάχους!. Οι συμμαχίες ήταν και είναι αιωνίως ετεροβαρείς. Είναι όμως και πλαίσιο αναίρεσης προσχημάτων, εξεύρεσης εφοδίων και τεχνογνωσίας, αγοράς χρόνου κ.ά. Σαφώς δεν έχουν ηθική.}

_{Είμαστε μόνοι μας, όπως όλοι οι μικροί έναντι των ισχυρότερων. Τα δισεκατομμύρια του εξοπλιστικού πάρτι λείπουν, η παραγωγική αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού είναι προϋπόθεση άμυνας και ανασυγκρότησης της Ελληνικής Δημοκρατίας.}

_{ΚΙΜΩΝ Ε. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ}