Ο ΗΡΩΑΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΧΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ


Μεγάλη μέρα τιμής και μνήμης η 1η Μαϊου για τον κάτοικο Αγίας Βαρβάρας Τάσο Χαιρόπουλο και την οικογένεια του, καθώς την Πρωτομαγιά του 1944, ο αδελφός του Ηλίας, αντάρτης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, ήταν μεταξύ των 200 Ελλήνων Ηρώων – Αγωνιστών, που μεταφέρθηκαν από το ΜΠΛΟΚ 15 του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου και εκτελέστηκαν στην Καισαριανή. Βέβαια το γεγονός αυτό ο συμπολίτης μας κ. Τάσος, το ανακάλυψε εντελώς τυχαία πριν από λίγα χρόνια και ενώ η μητέρα του Βασιλική είχε φύγει από την ζωή χωρίς να ξέρει πότε εφονεύθη και που από τους φασίστες Γερμανούς ο πρωτότοκος γιος της Ηλίας. Την τελευταία φορά που τον είχε δει ζωντανό η μάνα του ήταν στις αρχές του 1944 όταν ήταν κρατούμενος στο Χαϊδάρι και έκτοτε όποτε πήγαινε στο στρατόπεδο οι Γερμανοί δεν την άφηναν να τον δει.
Όπως μας αφηγήθηκε ο συμπολίτης μας Τάσος Χαιρόπουλος, η οικογένεια του, γονείς και 5 παιδιά ζούσαν στο χωριό Υψηλάντη της Βοιωτίας. Ένας δοσίλογος συνεργάτης των Γερμανών κατέδωσε τον πατέρα τους Χρήστο, ότι φιλοξενούσε και προστάτευε στο σπίτι τους έναν Άγγλο στρατιώτη. Οι Γερμανοί έκαναν έφοδο και συνέλαβαν τον Χρήστο Χαιρόπουλο και τον Άγγλο, οδηγώντας τους στις φυλακές της Λάρισας. Έπειτα από αυτό γεγονός ο πρωτότοκος υιός Ηλίας ανέβηκε στο βουνό και εντάχθηκε στις δυνάμεις του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, δρώντας στο όρος Ελικώνα και πέριξ της Στερεάς Ελλάδας, με απώτερο σκοπό να πολεμήσει τους καταδότες του πατέρα του και τους Γερμανούς κατακτητές, καθώς και να τον ελευθερώσει από την Λάρισα. Κάποια στιγμή ο 17χρονος τότε Ηλίας Χαιρόπουλος ασθένησε και έπρεπε να χειρουργηθεί. Η μία επιλογή ήταν να χειρουργηθεί σε στρατιωτικό νοσοκομείο πέριξ του Ολύμπου Πιερίας ή, σε νοσοκομείο σε ελεγχόμενη περιοχή της Αθήνας. Ο Ηλίας προτίμησε να κατέβει στην Αθήνα, προκειμένου να συναντήσει και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του, που ήδη είχαν έρθει και έμεναν στα προάστια της πρωτεύουσας (ο Τάσος Χαιρόπουλος είναι κάτοικος Αγίας Βαρβάρας από το 1952). Τελικά στα τέλη του 1943 με αρχές του 1944 ο Ηλίας Χαιρόπουλος ενώ προχωρούσε κοντά στην Ομόνοια έγινε αντιληπτός από κάποιον ταγματασφαλίτη – μάλλον συγχωριανό του – ο οποίος τον κατέδωσε στους Γερμανούς και πιάστηκε έξω από το σινεμά ΑΚΡΟΠΟΛ. Κατόπιν οδηγήθηκε στο Χαϊδάρι, όπου εκεί τον επισκεπτόταν και η μάνα του. Μετά την 1η Μαϊου του 1944 η οικογένεια Χαιρόπουλου δεν μπορούσε να μάθει νέα του, καθώς οι Γερμανοί που απέκρυπταν το γεγονός, έλεγαν ή, ότι μεταφέρθηκε σε άλλες φυλακές ή, όποια άλλη δικαιολογία για να αποφύγουν την μητέρα του Έλληνα πατριώτη. Τελικά, οι μήνες πέρναγαν, οι ελπίδες για την οικογένεια Χαιρόπουλου λιγόστευαν, η απελευθέρωση ήρθε και έτσι στην οικογένεια θεωρούσαν σίγουρο ότι ο Ηλίας έχει φύγει από την ζωή, αλλά δεν μπορούσαν να μάθουν που άφησε και πότε την τελευταία του πνοή ο 17χρονος αγωνιστής. Με αυτόν τον καημό πήγε και η μητέρα του Βασιλική. Αυτό θυμάται και ο συμπολίτης μας Τάσος Χαιρόπουλος. Τελικά ο τελευταίος πριν από λίγα χρόνια εντελώς ξαφνικά και τυχαία, διαβάζοντας ένα βιβλίο σχετικά με την αντίσταση του 1941-1944, μέσα στα ονόματα των 200 εκτελεσθέντων στην Καισαριανή που μεταφέρθηκαν από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, διάβασε και το όνομα του αδελφού του Ηλία.
Για την ιστορία, οι 200 Έλληνες Αγωνιστές που τουφεκίσθηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ήταν τα αντίποινα των Γερμανών για τον θάνατο ενός (1 !!!) Γερμανού Στρατηγού στους Μολάους Λακωνίας από αντιστασιακές ομάδες. Μάλιστα σχετικά με ντοκουμέντο της εποχής, που δημοσιεύθηκε στις 30/4/1944 στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ο Ανώτατος Γερμανός διοικητής στην Ελλάδα, ανακοίνωσε την εκτέλεση 200 κομμουνιστών για την 1/5/1944 - (σ.σ.: ήταν όλοι τους ανεξαιρέτως Έλληνες Πατριώτες Αγωνιστές) – ενώ σύμφωνα με αυτό το έγγραφο της εποχής οι Γερμανοί τόνιζαν (!) με έμφαση την ενέργεια «ελλήνων συνεργατών τους» - δοσίλογοι γερμανοΤΣΟΛΙΑΔΕΣ συμπληρώνουμε εμείς – να σκοτώσουν στον επαρχιακό δρόμο, που συνδέει τους Μολάους με την Σπάρτη, άλλους εκατό (100) Έλληνες αγωνιστές.

Σ.σ.: Ευχαριστούμε τον κ. Τάσο για την αφήγηση του.