_{ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ}

<sub>ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΜΑΝΟΥ

ΔΗΜ. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ "ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ"</sub>

_{ΥΠ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ}

_{ΠΑΝΩ ΑΠ’ΟΛΑ ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ!
ΝΑ ΜΗΝ ΛΥΠΑΣΑΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΘΥΜΩΝΕΙΣ!}

_{Φίλες και φίλοι...}

_{Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές εκθέτω και πάλι την υποψηφιότητά μου στην κρίση σας, έχοντας επίγνωση πως πολλά άλλαξαν στην κοινωνία, στα ήθη, στα αιτήματα, στους ανθρώπους, στα συνθήματα και στις προσδοκίες, στην ίδια την πόλη...}

_{Όπως όλες οι γειτονιές και οι κοινότητες των ανθρώπων, ούτε και ο Κορυδαλλός μπόρεσε να είναι το «οχυρό» που θα κρατήσει έξω από τα «τείχη» του τις βάρβαρες ανισότητες που γεννά η κρίση.}

_{Ως Αντιδήμαρχος Κοινωνικών Υπηρεσιών επί 4 χρόνια, είδα ανθρώπους να κάνουν σπίτι τους ένα παγκάκι, το φάντασμα της φτώχειας να επιστρέφει στις γειτονιές της πόλης, την απόγνωση να τρυπάει το μεδούλι και τις καρδιές εκαντοντάδων οικογενειών.}

_{Σε αυτά τα νέα και ανεξερεύνητα πεδία για τον Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο Δήμος Κορυδαλλού κλήθηκε να αντιπαρατάξει την... ευθύνη της πράξης!}

_{Γιατί σε αυτούς τους επώδυνους καιρούς, πρώτιστο χρέος της κάθε Δημοτικής Αρχής είναι να στηρίξει τους ανθρώπους, τους ανέργους, τις οικογένειες που τα φέρνουν δύσκολα πέρα, τους ανασφάλιστους, τους αποκλεισμένους από τη νοσοκομειακή περίθαλψη, όλους τους ηττημένους μιας εποχής που μόνο για την «κερδοφορία» δείχνει να νοιάζεται.}

_{Για να το κάνεις, όμως, αυτό πρέπει πάνω απ’ όλα να νοιάζεσαι! Να μη σε λυπεί απλώς που άνθρωποι πεινάνε ή κρυώνουν με έναν φριχτό τρόπο, αλλά και… να σε θυμώνει.
Να νοιάζεσαι και να θυμώνεις με το πολικό ψύχος που επικρατεί σε όλα τα επίπεδα μιας κοινωνίας, που «ξεπαγιάζει» από την κρίση και την ανέχεια.
Οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι άνθρωποι που εξωθήθηκαν σε ένα κοινωνικό περιθώριο, δεν προέκυψαν από μια «φυσική» καταστροφή ή από μια θεία τιμωρία.
Είναι ζωές που διαλύθηκαν από την κρίση, άνθρωποι που ξαφνικά φτώχυναν, έγιναν …καταναλωτικά αδρανείς και γι’ αυτό – για κάποιους – «επιζήμιοι».}

_{Αυτούς τους ανθρώπους έπρεπε ο Δήμος να τους νοιαστεί και να τους στηρίξει, όπως έκαναν κάποτε οι άνθρωποι στα χωριά με τους δικούς τους ανθρώπους, πριν οι πόλεις γιγαντωθούν και ξεχάσουμε τον τρόπο να ζούμε όλοι μαζί…}

_{Αυτό κάναμε και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε με τις κοινωνικές υπηρεσίες της πόλης μας, γιατί την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι δικό μας έργο να την ορίσουμε και να την κάνουμε να βλαστήσει...}

_{Όμως, ούτε στα προγράμματα σίτισης, ούτε στα κοινωνικά ιατρεία, ούτε στους μαζικούς εμβολιασμούς των ανασφάλιστων παιδιών, ούτε στο κοινωνικό μαγειρείο, ούτε στις ενισχύσεις 500 οικογενειών με είδη πρώτης ανάγκης, ούτε στις επανασυνδέσεις ηλεκτρικού ρεύματος, επιτρέψαμε έστω και μια στιγμή, να συνδεθούν οι δράσεις αλληλεγγύης του Δήμου με την... «ελεημοσύνη» και τη «φιλανθρωπία»!}

_{Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι για εμάς μια μορφή συλλογικότητας, ένα εργαλείο παραγωγής πολιτικής δράσης και αντίστασης.
Είναι ο τρόπος για να σφυρηλατούμε τους δεσμούς μας σαν κοινωνία, να εμπνεύσουμε συλλογική δράση και συνύπαρξη, να στηρίξουμε την περηφάνεια και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, να ανακαλύψουμε και πάλι ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο λειτουργίας, κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα.}

_{Και όλα αυτά τα χρόνια, είμαι περήφανη που οι δράσεις ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ του Δήμου Κορυδαλλού, απευθύνθηκαν στους ανθρώπους που τις είχαν ανάγκη, χωρίς να τους μειώνουν, χωρίς να τους αδρανοποιούν, χωρίς να τους παγιδεύουν στις σχέσεις «συναλλαγής» που κρύβουν, συνήθως, οι «ελεημοσύνες».}

_{Σύνθημα αυτής τη Δημοτικής Αρχής ήταν και συνεχίζει να είναι ένα: όταν ένας δίπλα μας δεν αντέχει και «πέφτει», δεκάδες χέρια πρέπει να απλώνονται για να τον βοηθήσουν να σταθεί!
Αυτός είναι ο δικός μας τρόπος, αυτός είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος.}