H μεγάλη των «Δημάρχων» σχολή
 

Της Μαρίας Μπακλαβά- Στρατίκη

Σύμβουλος Επικοινωνίας - Δημοσιογράφος (ΜΑ)

(Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον συνδυασμό Όραμα Δημιουργίας- Ηρακλής Δρούλιας)

Εκλογές! Μία λέξη που κάθε φορά γύρω της γίνεται πεδίο μαχών, εντυπώσεων, αντιπαραθέσεων και κυρίως προπαγάνδας.

Μία λέξη που όμως από αυτή κρίνεται και η ποιότητα της ζωής μας και σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και η ίδια μας η επιβίωση.

Υποψηφιότητες δίνουν και παίρνουν, άλλοτε με όραμα, χωρίς όραμα, με πάθος και με ίντριγκα, με σκοπιμότητα ή χωρίς… πάντως μια ακόμη ευκαιρία για ελπίδες και όνειρα.

Ζούμε εποχές που οι συνεχείς ριζικές αλλαγές στον κοινωνικό και οικονομικό τομέα είναι αναπόφευκτες. Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.

  Αναζητούμε τον ηγέτη, εκείνον που κοιτάζει μπροστά και προετοιμάζεται με τα κατάλληλα εφόδια. Τα προεκλογικά προγράμματα ετοιμάζονται, οι συναθροίσεις πυκνώνουν και μέσα σε όλα αυτά συνειδητοποιούμε ότι οι τύχες μας κρέμονται από εκείνους που παίρνουν τις αποφάσεις και κάνουν τους σχεδιασμούς, αλλά πρωτίστως από εμάς τους ίδιους που με την ψήφο μας ή και την απουσία αυτής, τους εξουσιοδοτούμε.

Ποιο είναι άραγε το προφίλ του ιδανικού Δημάρχου?

Πού μαθαίνει κανείς να είναι καλός Δήμαρχος?

Αναμφισβήτητα στην Ελλάδα, ένα «κληροδοτούμενο όνομα» δεν αποτελεί απλά μια συστατική επιστολή, αλλά σε πολλές περιπτώσεις το ίδιο το εισιτήριο. «Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ εγέννησε τον Ιακώβ» κ.ο.κ.

Η οικογενειοκρατία δυστυχώς έχει βαθιές ρίζες όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην εκπαίδευση, τη δημοσιογραφία, τις τέχνες, τις επιχειρήσεις, ακόμα και στον αθλητισμό.

Τα πολιτικά «τζάκια» είναι συνυφασμένα με τις «καρέκλες».

Τα παραδείγματα των τελευταίων χρόνων πάντως ήταν ολέθρια για την χώρα μας. Το μοντέλο αυτό μας καταδίκασε. Ο δημαρχιακός και ο όποιος άλλος θώκος, δεν πρέπει να είναι επιβεβαίωση ονόματος και αξίας. Θα ήταν άδικο δε από μέρους μου να μην αναφέρω ότι και η συγγένεια ασφαλώς, δεν είναι συνώνυμο της ανικανότητας.

Άλλωστε αυτά πρέπει να αποδεικνύονται κι όχι να είναι αξίωμα «ελέω Θεού». Έτσι, φτάσαμε να βλέπουμε στη Βουλή, αλλά και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τελικά τις κυβερνήσεις μας, να κοσμούνται από κούρους και κόρες εκλεκτών οικογενειών που δεν δούλεψαν ούτε μισή μέρα στη ζωή τους, δεν πρόσφεραν μια ώρα εθελοντικής εργασίας και δεν έφτιαξαν τίποτα με τα χέρια τους.

  Όμως και ο λαός δεν πρέπει να είναι αφελής και να γίνεται πειραματόζωο στα χέρια των φιλόδοξων και ματαιόδοξων «σωτήρων» χωρίς προηγουμένως να έχουν δείξει δείγμα γραφής. Κι αυτό κάθε άλλο παρά ασήμαντο είναι.

  Η μόνη σχολή που μπορεί κάποιος να διδαχθεί τις βασικές αρχές της αποστολής του Δημάρχου είναι η σχολή της «ηθικής». Μη ψάξετε να βρείτε που εδρεύει γιατί απλά δεν υπάρχει διεύθυνση, ωστόσο υπάρχει παντού γύρω μας και κάθε μέρα δίνουμε εξετάσεις. Στη γειτονιά μας, στην ουρά που περιμένουμε, στο καλημέρα που θα πούμε, στον τρόπο που θα διαχειριστούμε το θυμό μας, θα βοηθήσουμε τον ανήμπορο… Εκεί δηλαδή που οικοδομούνται όλες οι αξίες του ανθρώπου, στην ίδια τη ζωή. Όταν δε το βασικό υλικό είναι Α’ διαλογής, τότε αναπτύσσονται δυνάμεις που εμπνέουν και φέρνουν την ισορροπία και την ποιότητα στη ζωή μας, φανερώνοντας τελικά τον ικανό, τον μπροστάρη.

  Η καθαρότητα στις προθέσεις μας και στα κίνητρά μας, η γνησιότητα μας χωρίς προσκολλήσεις και προσδοκίες, χωρίς προσωπικό συμφέρον, η ευσυνειδησία, γεννά τελικά την αξιοπιστία.

  Το Δημαρχιακό αξίωμα δεν είναι στο DNA κανενός και ούτε μπορεί να αποτελεί κληροδότημα…. γιατί σ΄ αυτή την περίπτωση θα έπρεπε και να φορολογηθεί…

Ασφαλώς το να οραματίζομαι κάτι καλύτερο και ανώτερο σημαίνει ότι είμαι πρόθυμος να αναλάβω την πρωτοβουλία να ξεκινήσω ο ίδιος μια διαδικασία αλλαγής του εαυτού μου. Να χτίσω μια γερή βάση αξιών και αρχών η οποία θα οδηγήσει και το κοινωνικό σύνολο του οποίου είμαι ισότιμο μέλος, σε πιο ποιοτική και αποτελεσματική δράση.

Αναγνωρίζοντας την αξία της συνεισφοράς όλων, θα ανοίξουν νέοι ορίζοντες αμοιβαίας και συλλογικής επιτυχίας.

  Ας μην παγιδευτούμε άλλη μια φορά από τις «σειρήνες».

  Να κοιτάξουμε αξίες και οράματα, αξιοσύνη και ταπεινότητα. Έτσι πρέπει να πορευτούμε. Και να είστε σίγουροι ότι «όπου υπάρχει θέληση υπάρχει κι ένας « Ηράκλειος δρόμος…»

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

F/B : Maria Christina Baklava

Twitter: Μaritinabak